Cânân'a Mersiye Şiiri - Kenan Yavuzarslan

Damlaya damlaya göl olur Cânân
Meyler dudağında bal olur Cânân

Cânâna Mersiye

Gönlümü tutsa da bu müzmin maraz
Varlığın günahın fakatı cânan
Sayende yeryüzü çekilir biraz
Çiçekler yüzünün zekatı cânan

Gözlerin şiirin düştüğü günce
Kalemin gölgesi kağıttan ince
Gözlerin gözüme nazar edince
Kalır mı dizimin takatı cânan

Cehennemi yakar verdiğin nefes
Göğüs kafesimdir tuttuğum lades
Sesleri susturan perdelik piyes
Mevlanın kuluna rikkati cânan

Bir sözün ağudur bir sözün şifa
Bir anım ıstırap bir anım sefa
Eline düşünce düştüğüm tufa
Dünyanın en büyük sirkati cânan

Efsundur, tılsımdır saçının tarzı
Gülüşün hurinin muhabbet arzı
Nafile ömrümün yegane farzı
Bu düşün selamsız rekatı canan

Zirveyi görmüşüm Aşk-ı Ademde
Müsterih olurum öldüğüm demde
Dünyayı dağıtsam öz cenazemde
Ödenmez bu aşkın ıskatı cânan