Canan Şiiri - Bülent Bilir

C evap vermiyor baktığım yüzler, solgun ve renksizler
A kşamları çöken hüzün gibi, karanlık bir o kadar sessizler
N ispet yapıyor kuşlar, göçediyor başka diyarlara
A rtıyor yalnızlığım, derken dalıyorum
N eden diyorum, işte tam orda kalıyorum

C anan dedim, belki canıma can katar diye
A sık yüzüm, kimbilir belki güler diye
N e yazık ki gülemedim, bilemedim derdime çare olmaz diye
A rtık sustum, uzaktaki yüreklere doğarım diye
N asibim yokmuş, uzaklar yakın oldu yine