Canan Şiiri - Mustafa Tanrıkulu

ji mira heqîqet tu yûsifê zemanî canan
dilê min mulkê misrêye tûjî sultanî canan

seba ku dilê min li te sar bibe bi hesûdî
îxwana tû dûr xistîjmin îro hîcranî canan

mislê ya‘qûbê ken‘an min çav kor kirin bi girî
hem li ser min bûye kulbet’ûl-ehzan xanî canan

her tû, daîm tû, bi sa‘etê deqqê û sanyê tû
sibê êvarê daîma vîrdê zebanî canan

roj û hîv ronî û rûşenyê ji çehvê te digrin
bi nûn û sadê îro serdarê xûbanî canan

ger ji çeşmê tebi qebûlim cefa û hem safa
tîra bişîn li ser singê min bi mêvanî canan

xama zerîf listî gavek di destê Şîrazî da
ji bo te binvîsim sed hezar Gulîstanî canan.

kî binêre li rûyê te ê bêje: “Ellahû Ekber”
ji wehdetê ra her gav delîl û burhanî canan

sed sîlav lî bejna zîrav vê sîbê gîrtî xûnav
jî çehvê Mustefa ra gûl û gûlîstanî canan

“benim için zamanın hakikatli Yusuf’usun. Gönlüm Mısır ülkesi sen de o ülkenin sultanısın canan.”

“kardeşler gönlüm sana soğusun diye kıskançlıkla seni benden uzaklaştırdılar…Bugün ayrılıksın canan”

“kenanlı Yakup gibi ağlamakla gözlerimi kör eyledim. Ey canan! Ev üstüme külbet’ül-ahzan olmuştur.”

“her zaman sen, daima sen, saat, dakika ve saniye ile sen…Sabah akşam vird-i zebanımsın canan”

“güneş ve ay aydınlık ve parlaklıklarını senin gözlerinden alırlar. Nûn ve sad’a yemin olsun ki bugün güzellerin şahısın.(yahut: Nûn ve sad (nass) ile bugün güzellere serdarsın)

“eğer senin gözlerinden olursa cefa da sefa da kabulümdür. Haydi canan oklarını göğsüm üstüne misafir olarak gönder.”
O zarif,nazik kalem bir zaman Şirazlı Sadi’nin ellerinde oynamıştır. Ben de senin için yüz bin Gülistan yazayım canan.
kim ki yüzüne baksa –gayrıihtiyari- “Allahû Ekber” der. Bunun için vahdete – birlik – her zaman delil ve bürhansın.

“yüz selam o zarif kamete ki bu sabah çiy tutmuş. Mustafa’nın gözüne her zaman gül ve gülistan-sın (gibi görünürsün) ”