Neyleyim sensiz bu canı
İçimde açıldı gönül narı
Gel canan verme bu acı boranı
Gözlerimin ağlayacak, feri kalmadı
Yollarım şaştı,sabah olmuyor
Sanki her gören,halime gülüyor
Aynaya bakmaya yüzüm tutmuyor
Sevdana düşmüşüm, gönül avunmuyor
Çekip gitsem, dağlar dumanlı
Arayan,soran olmaz ardımı
Derdimin yoktur başka dermanı
Çözüldü artık dizlerimin bağı
Derdini çekmekten usandım
Taş değil bende insanım
Aşkına düşmüşüm yanarım
Bitmez oldu gönül acım.
Kayıt Tarihi : 27.12.2008 22:36:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Canaımı canâna verdim vereli.
Muhabbet bağının gülleri solmaz,
Gönül bahçesine girdim gireli.
Size bir şiirim ilk dörtlüğününü yazmamın nedeni şiirlerinizdeki ızdıraba merhem olur umuduyladır.siz gönlünüzü bütün gönüllerin muhtaç olduğu oyüce kudrete yöneltirseniz inanıyorumki acı çekseniz bile acılarınız haz alma duygularına dönecektir.Huzurlu ve mutlu şiirler yazmanız dileğiyle selamlarımı yolluyorum.
TÜM YORUMLAR (2)