Burada…
Bu sarı kubbeli
“sen yoksun” şehrinde…
Zamansız dönüşlerimi öteledim… Canana…
Canan, ellerinde nar…
Saklı bahçelerde,
merhem olmak için beklerken
solunum yollarıma…
Benden bir halt olmazdı da…
Bu nedenle…
Kilitler vurup ayarsız ağzıma,
'Kendime Küstüm' çiçekleri diktim kızıl bir tasa…
Ah benim kandil yemişim, hey hey aklım…
İçimden bir atabilseydim…
Atabilseydim eğer
sözcükleri yeni baştan kurabilme umutlarımı,
bu soluksuz meydanlara…
Ve
vedalaşabilseydim
baharatı çürümüş yaşamımla…
Kunduramı kapı önlerine koyacaklardı mutlaka.
Ve ben vazgeçmişliğimden
yeni umutlar doğuracaktım…
İlla ki Özgür.
Belki de kaygısız…
Gözü kara bir
mecnunun ayağında koşarken… Sana…
Ahmet ARIK
12 Mart 2008
Memleketim
Kayıt Tarihi : 15.3.2008 02:42:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
2.) Ben 'Günün Şiiri' sayfasında gündelikçi eleştiricilerin kişisel sıkıntılarını değil, yazı adına satırlar okumak istiyorum.
3.) Oldukça sağlam bir şiir, Canan yoksa şiir var. Yetmez mi?
O ne güzel canan şiiri öyle.Mestoldum.
Kalemine sağlık.Şiir dediğin böyle olmalı
tercümana gerek bırakmamalı.
Öyle veya böyle her okuyan biraz anlamalı.
Hayırlı geceler efendim cümleye..
Allah işitendir.
TÜM YORUMLAR (28)