Canan Şiiri - İbrahim Berke

Birgün, hislerimi uyandıran hoşlukla
Tanımıştım güzel olduğunu sandığım boşlukta
İnce perçemlerini yüzüne dökmüş o simsiyah
Gözlerinin ışıltısıyla başladı tütmeye sigara
Sonra bir diğeri, sonra, sonra.

Derken başladı onlara esen tatlı rüzgar
Zannederim ki, esen rüzgarda ki,
Seven gönüldeki aşırı ısrar, meğer
Gözleri heves için tarar.
Ama bir kalp borçları var
Sanmasınlar, gönüller kanar.

Bir gün anlar, sonra başlar dünya da isyan
İşte o zaman kadere inanan
Sandıkları oyuncak gibi öldüren zaman
Bilmezler onu, uğrunda ölünen
Her an can vermiş Vatan
Kabrinden huzursuz kopan çığlığı
Duyar mı Canan...

Başka gönülü oyalayan zehirli bir yılan
Bilmez sonunda düşeceği kuyudan
Sesini duyan...

Senin de olacak tabutunu taşıyan
Değer miydi bunlara ey CANAN...

İbrahim B.