Cânân Şiiri - Erdem Gümüş 2

CÂNÂN

Kime gersem meşkin, aşkın yayını,
Sevda oku menzil, almıyor cânân.
Mızrap telden ister, meşkin payını,
Gönül sazım sensiz, çalmıyor cânân.

Sine ocağımda, yanar peceler,
Dillerim hep seni, anar heceler,
Gözyaşım kirpikten, kanar geceler,
Gözlerim uykuya, dalmıyor cânân.

Dört mevsimim hazan, kar ile boran,
Hicran sancısıdır, kalbimi yoran,
Zaten birtek sensin, halimi soran,
Senden başka medet, kalmıyor cânân.

Mecnunun yolundan, gelemez misin?
Ferhati dağları, delemez misin?
Sevda beşiğine, belemez misin?
Seni kimler bana, salmıyor cânân?

Haydi çık da gel yâr, gözlerim yolda,
Ya bir anka kuşu, ya puma ol da,
Kul Figani bekler, yâr seni, solda,
Sabır küpüm doldu, almıyor cânân.

Kul Figani (Erdem GÜMÜŞ)
05.11.2018