Canan Şiiri - Fatma Kıyıpınar

Kel alinin terkisinde bir çocuk
Unutulmuş kalmış dağda öylemi
Mahi almış evlatlığa büyütmüş
Dillere destanmış hala köydemi

Melefeden beyaz imiş elleri
Hiç çocuk olmamış büyümedimi
Utanırda çözülmezmiş dilleri
Derdini kimseye diyemedimi

Çocukları bekleşirmiş dizinde
Elinden tutacak kimse bildimi
Ağlayana mendil verir derlerdi
Başkaları göz yaşını sildimi

Ne yaşadı nede güldü diyorlar
Küstüde bayramda el vermedimi
Yaşı elli olmuş benzide soluş
Dünyaya yeniden gelmedimi.