Canan Şiiri - Hüseyin Tuztaş

Bende bu aşk sen o güzellik varken
Çok bakarız böyle uzaktan canan
Ben senin aşkınla her gün yanarken
Sen bakarsın öyle uzaktan canan

Anla artık yokmuş bende cesaret
Gönlüm gönlünde yaşar mı esaret
Dağları aştı yaptığım gayret
Sana basit gelir uzaktan canan

Her gün biraz daha yanıp giderken
Unutmak isteyip de pek çok severken
Gözlerine bakıp biraz gülerken
Sakince bakarsın uzaktan canan

Çaresizlik ve aşk ne bilir misin?
Sen seni hiç ben gibi sever misin?
İçin yansa da zorla güler misin?
Beni mutlu sanırsın uzaktan canan

Sende sev benim gibi çaresizlikle
Yaşadığın her gün oldu mu çile
Aşk deyip geçersin, kolaydır dile
Çek de gör kolaydır uzaktan canan

Kurtulmak istedim unutmak için
Yüzün gülmez bilmem ki ne için
Sen de mi yanarsın için için
Sormak güç bilemem uzaktan canan

Bu sevene sorsan neler çekerim
Görünüşte sana bakar geçerim
Ah.. Canan aşkınla yanar içerim
Açmadım bilemezsin uzaktan canan

Oku anlam ver şu sözlerime
Gel seni arayan şu gözlerime
Bir kez gül ne olur yüzlerime
Sevgimi bilemezsin uzaktan canan

Hüseyin çaresiz aşık bir seven
Bakma o değildir içten gülen
Çıkmışsa sana candan gönül veren
O benimdir anlarsın uzaktan canan

Hüseyin Tuztaş