Çanakkale de Bir Kadın Şiiri - Kamuran Tuna

Mahzun bakışlarında erirken Çanakkale
Göz pınarları yağmur olup boşalan kadın
Hüzün kuşları konmuş gönül penceresine
Öylesine yıkılmış bir çare kalan kadın

Ufukları tararken sihirli bakışları
Cemalinin aksiyle maziye dalan kadın
İmbatlarla oynaşan dalga, dalga saçları
Gelibolu koyunda tarihe dolan kadın

Acıları bastırtıp karanlıklar üstüne
Aydınlığın resmini yüzünde çizen kadın
Bakarken Mehmetçiğin şanla dolu büstüne
Sessiz çığlıklarını gönlüne dizen kadın

Leylaklardan da güzel bakışı hale kadın
Çiçek bahçelerinde menekşe, lale kadın
Ürpertiyle uzanmış meçhul hayale kadın
Irmak, ırmak çağlayıp, akan şelale kadın

Liselilerin bile vuruştuğu bu yerde
Bir hicran denizinde çaresiz yüzen kadın
Yürekleri kanatan dayanılmaz bu derde
İçin, için ah çekip sitemler yazan kadın

Adressiz mektuplarda ağlayan pullar gibi
Yaprağından ayrılmış, kurumuş dallar gibi
Dalgalarla boğuşan yelkensiz sallar gibi
Damla, damla vatanın kalbine süzen kadın

Alnında raks ederken kâkülünün telleri
Okşuyordu gözleri aziz Mehmetçikleri
Bağımsızlık uğruna kan dökülen yerleri
İlmek, ilmek dokuyup içine kazan kadın

Kor ateşmiş o yıllar uzanıp tutamazdı
Hıçkırıkla dolmuştu ağlamadan olmazdı
Hüzün dolu kalbini başka avutamazdı
Bedeni ilkbahar yaz, yüreği hazan kadın

Sisli hatıralarla göz bebekleri dolmuş
Buğulu bakışında adeta zaman durmuş
Ağlamaktan yorulmuş, hep sırılsıklam olmuş
Bir vatan toprağını ıslatıp gezen kadın

Umutlar kadar derin, yalnızlık kadar ürkek
Acıları dağlayıp, yakarak ezen kadın
Kim bilir nerelere sevgiler getirecek
Mutluluğun resmini ruhuna çizen kadın

Kamuran Tuna

Çanakkale Gezisi Esnasında Duygulanan Bir Hanımefendiye İthafen Yazılmıştır.
Şair-Yazar Kamuran Tuna/ 2007 /Trabzon