Gemileri yakmış Nusret gemisi,
Yardıma koşmuş hep melek perisi,
Kahramanlık yazmış cephe gerisi,
Çanakkale'm kan kokuyor toprağın.
Eşinin yanında birgün kalmamış,
Dünyasından yana gözü kalmamış,
Bir hışımla silahını kavramış,
Çanakkale'm kan kokuyor toprağın.
Süngü ile düşmüş düşman peşine,
Demiş vatanımda senin işin ne,
Söyleyesin bunu dostun eşine,
Çanakkale'm kan kokuyor toprağın.
Düşman gemileri yan a yatarken,
Haçlılar Marmara' da suya batarken,
Mehmedim sevinç gözyaş atarken,
Çanakkale'm kan kokuyor toprağın.
Çokça güçlü sanmış kendini ahmak,
Kolay mı Mehmed'in yoluna çıkmak,
Bizlerde görülmez savaştan bıkmak,
Çanakkale'm kan kokuyor toprağın.
Sana buralardan toprak düşermi,
Türk'ün kudretine akıl yetermi,
Türkiyem'de Mehmet'ler yitip bitermi,
Çanakkale'm kan kokuyor toprağın.
Kayıt Tarihi : 3.5.2009 16:36:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!