Ben Mehmedim,
Babam yokya, yetim Mehmet derlerdi, köyde
Anamın bir tanesi,
Köyümün göz bebeği.
Çobandım, kuzular bana emanetti.
Köyde,
Akşam eve gelip,
Beyaz, ipek gibi yağdı kar
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
Devamını Oku
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
İlk defa bu kadar uzun şiiri sıkılmadan soluksuz okudum.Tabi tüylerim diken diken olararak.Çok güzeldi.Tebrikler.Saygılarımla.
Hey gidi Çanakkale en yaşlısı 22 yaşında Mehmetler, koşar gibi gittiler ölüme...Bir tas hoşaf ve yarım arpa ekmeği ile kurtardılar bu vatanı... Pirzola yiyip, trinyonluk hayat yaşayanlara duyurulur..
kaleminize sağlık...
Destansı bir manzume. Tebrikler çağlayan yüreğe.
işte böyle şiirleri okudukça vazgeçerim şiir yazmaktan.sanki haksızlık olacakmış gibi şair e ve şiir e.ama yazmalı birileri..yazması gerekenlerden biri de irfan topçu beyefendi bence.selam ve saygılar.
Bu şiir ile ilgili 14 tane yorum bulunmakta