Var mı ki dünyada bir başka eşi?
Görülmedi hiç vahşetin böylesi,
Gelseler de geçmek için hepsi Marmara ya,
Sarsalar donanmalarla, çıksalar karaya.
Sanki zelzele oluverdi, yeryüzünde birden.
Şimşekler çakıverdi, insan beyninden.
Dağ taş inliyordu, top gülle sesinden,
Tekbir sesleri geliyordu ta derinden
Yastığı taş idi, yorganı ise toprak;
Yatıyordu yerde üçü, beşi etten bir yığınak.
Sıksan toprağı, sanki kan fışkıracak,
Dur dedi; düşmana, Çanakkale'de Mehmet’im!
Var mı ki dünyada bükecek senin elini?
Durduramaz hiç kimse, sendeki iman selini.
Giderken içmiştin sen, şahadet şerbetini,
Yazdırdın tarihe ismini, Çanakkale’de Mehmet’im!
Yakışır mı yirminci yüzyılda bu rezil istila?
Ne olduğu belli değil, hepsi ayrı bir bela.
Zannediyorlar kendilerini, sanki ejderha,
Çiğnedi düşmanı, Çanakkale’de Mehmet’im!
Conkbayr’ın da Arıburn’un da, akıttığın kanları
Örf adet ezan bayrak ve Kuran’ı,
Atasından emanet güzelim cennet vatanı,
Bile bile çiğneyenler var, kalk da gör Mehmet’im!
Ey şehit oğlu, şehit!
Olsun artık, dağlar taşlar sana şahit.
Utansın! Seni anmayan diller utansın,
Utansın! Mehmet’im seni anmayan Tarih utansın.
Sen dün de vardın, bu gün de varsın!
Tarihiyle övünmeyen Türklük utansın.
Seni görmeden geçen gözler kapansın.
Kaygılanma, tasa etme sen kendi kendine,
Sen, rahat uyu canım Mehmet’im.
Duâlarımız inan her daim seninle...
(1996)
Kayıt Tarihi : 18.3.2008 03:49:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
18 Mart 1996 da Çanakkale şehitlerini anma günü, duygulanarak yazmış olduğum bir şiirimdir.
MAHŞERİ YAŞAMAK İÇİN İLLA KIYAMET Mİ KOPMASI GEREK?
Bu gün geçmişini unutarak ecdadından utançla bahsedebilenlere bir sözüm hep vardı zaten. Hayatlarında hiç olmazsa bir kere Gelibolu’ya gitsinler. Bir kere gözleriyle şahit olsunlar bari geçilmeyen, geçilemeyen Çanakkale’nin yıllar sonrasına dahi ilk günkü kadar canlı akseden resmine . O ibretlik bir zaferin resmidir ki, peygamberimin eliyle sıvazlanmıştır ulusuma hediye edilirken.. Tarihin en acımasız ve zulümlü kalemleri ile çizilirken vatanımın toprağına, acısı ile tatlısı ile ibret olurken bütün cihana, mukaddes dinim adına, bizler ne kadar teşekkür etsek azdır orada ölümsüzleşen kahramanlarıma…
Kınalı Alilere, Seyit Onbaşılara, ve ismi meçhul olanlara..
Ve ne kadar şükretsek azdır
Tarihimizin her döneminde olduğu gibi ulusumuzun o imtihanında da, bu mukaddes mucizeleri bize nasip edene.. Şükür kainatın Rabbine…
UNUTTURMADIĞINIZ İÇİN TEBRİK EDERİM
TÜM YORUMLAR (1)