Çanakkale Zaferi Şiiri - Mehmet Cebe

En kuvvetli zırhlılar tam yol üstüne gelir,
Mehmetçiğin göğsünde imanı taşan seldir.

Denizde kaynaşırken korkunç kabus, zelzele,
Kal’a gibi dikilmiş, imanı vermez ele.

Yarılırken denizler yıldırımdan gülleyle
Allah deyip yürüyor içinde öten neyle..

Gökten düşen damlalar yakıcı, öldürücü
Aldırmıyor Mehmedim, imanıdır tüm gücü.

Cehennemi ateşin ortasında yürüyor
Küfrün kof silahları karşısında çürüyor.

Şimşek olup parlıyor, seller gibi çağlıyor
Muhteşem filoları yürütmüyor, bağlıyor.

Analar evladına o gün helal ediyor
Vur arslanım, Mehmedim, namusu kurtar diyor.

İmanlı yumruğunu vurup küfrün başına
Vatana, namusuna, el sürdürmez aşına.

Bir kez daha küfüre galebe çalar iman
Bizim neslimiz sağlam, her şeyden diri inan.

Tarihe yazdık bunu; Türkün kanı içilmez,
On sekiz martta dedik: “Çanakkale geçilmez.”