ÇANAKKALE’Yİ DÜŞÜNÜYORUM
Çanakkale’yi düşünüyorum
Gözlerimde yaş içimde buruk bir acı
Kanlı gömlekleri şahadetsiz düşen başları
Cephede genç yaşlı ana bacı
Böyle kurtardık biz bu şanlı vatanı
Düşmanın olamaz başka kıyameti
Öğrendiler ne demekmiş geçmek boğazı
Çanakkale’yi düşünüyorum yüreğim harp meydanı
Başımızın üzerinde taşıdık
Yüzyıllar var ki o şehit kokan bayrağı
Toprağa helaldir her şehidin kanı,yeter ki akmasın
Silip süpürür bir damlası,karınca kütüğü düşmanı.
Çanakkale’yi düşünüyorum
Elleri kınalı kuzuları,karnı burnunda anaları
Doğmadan daha cephedeydi yavruları
Ve hazırdı ateşten kundakları
Her biri birer kaplandı küçük olsa da yaşları
Hınca hınç doluydu imanları
Olmasa ne çıkar ki silahları
Öldüler sanmayın onları
Bilmez misiniz ki
Ölüm öldüremez cennette doğanları…
Çanakkale’yi düşünüyorum dönmüşüm boğaza karşı
Karış karış dolaşıyorum her siperde coşkuyla arşı
Dimdik ayakta vurulmuş şehidimin naşı
Haykırıyor gülle ve toptan gür sesiyle
Düşmanın makberidir Çanakkale Boğazı..
Çanakkale’yi düşünüyorum başımda kara bir duman
Hangi milletin var böyle bir anı tarihe sığmayan
İşte şu Seyit On Başı mermiyi kucaklayan
Sırtlan sürüleri dizilmiş geçmek için boğazdan
Ölüm namlunun ucunda olsa da
Gözünü esirger mi cennet misafiri daldan budaktan….
Bilmezler ki her şahadet getiren
Yeniden doğacaktır sonradan….
Kabarıyor gittikçe boğazın suyu her düşen canla birlikte
Seni hiç kimse yurdundan ayıramaz şehit kefeni bayrağım
Sen metin ol.
Daha nice nice seyitler var beşikte
İbret olsun bu sana uzanmak isteyen ellere
Bin Çanakkale olsa
Birinde dahi indirmem seni dizlere….
Musa Menekşe
18.02.07/21:00-Pazar
Kayıt Tarihi : 10.4.2007 18:18:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!