'Çanakkale'de bir destan yaratan aziz şehitlerimin anısına'
Yıl; bin dokuz yüz on beş, on sekiziydi, aylardan martın
İman dolu ruhun ve bedenindi; diğerlerin en büyük artın
Ya istiklal ya ölümdü cepheye koşarken koşulsuz şartın
Çanakkale; imanlı yüreklerin imkânsızı başarmasıdır
Cehennemi andırıyordu adeta; o gün cennet Çanakkale
Bütün cephelerde kurulmuştu çelik gibi yürekten bir kale
Yılmadılar yıkılmadılar bakıp da aç-susuz, imkânsız hale
Çanakkale; haçlıya cehennemi yaşatmaktır
Koca Çimen-Conk Bayırı dökülen kanlarla dönmüştü sele
Son bir Türk, son damla kana kadar sürecektir mücadele
Bu millet dün olduğu gibi bu günde elbet olmayacaktı köle
Çanakkale; esarete baş kaldırmaktır
Aynı cephede omuz omuza Türk’ü, Kürt’ü, Çerkez’i, Laz’ı
Vatan için ölmek onların ortak değişmeyen manevi hazzı
Bu manevi güçle haçlılara mezar oldu Çanakkale Boğazı
Çanakkale; vatan topraklarını kanla sulamaktır
Cepheden, cepheye koşuyor genci-yaşlısı, kadını, askeri
Her biri kutsal vatan toprakları için adeta birer ölüm neferi
Sanki düğüne gidiyor oysa biliyor ki bu onların son seferi
Çanakkale; vatan toprakları için ölüme koşmaktır
Cephedeydi neferler, mermi taşıyordu; Ayşeler, Fatmalar
Ellerini açmışlar dua ediyorlar cephe gerisindeki hastalar
Ay yok yıldızlarsa gözükmüyor eminim ki onlarda yastalar
Çanakkale; ay-yıldızlı bayrağa can vermektir
Sırtına yüklemiş kahraman Seyit 276 kiloluk koca mermiyi
Denize gömecekler Elizabeth-Buvet gibi daha nice gemiyi
Mertliği bilmek için görmek gerek cephede İbrahim emmiyi
Çanakkale; isimsiz kahramanların yiğitlik destanıdır
İhramıyla, cüppesiyle değil kefenini daha yaşarken giyerek
Cephedeyim ya şehit olurum ya da gazi olurum ben diyerek
Tek yumruk olmuş; vatan sevdası ile dolu on binlerce yürek
Çanakkale; kefeni giyip cepheye koşmaktır
Vatanımın kapkaranlık günlerine; güneş gibi doğdu siraç’ın
Ne mutlu ki size; Hazreti Muhammed’in yanı oldu miraç’ın
Tarih Çanakkale’de yazılmıştır bu zafere yeni bir sayfa açın
Çanakkale; vatanın makûs kaderine dur demektir
Bu bir kurtuluşun değil yeniden var olmanın, dirilişin destanı
Elif ana; mermiyi korumak için kullanıyordu sırtındaki fistanı
Ancak bu inanmışlıkla fedakârlık kurtarırdı bu cennet vatanı
Çanakkale; Yüce Türk Milletinin inancının zaferidir
Yazım tarihi : 20.03.2008
Yeniden düzenleme: 16.03.2016
Kayıt Tarihi : 20.3.2008 19:43:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Tebrikler
*** Çanakkale
Yeni baştan yazsam kalemi alıp elime
Birkaç mısra, birkaç kıta, birkaç kelime,
Tüm kelimeleri dolasam da dilime,
Ben seni anlatamam, seni ben Çanakkale.
Üzerinden geçti gitti koskoca bir asır,
Makberlerinde gizli, gizli makberlerde sır,
Seni anlatan tarih sığ, göz kör, kulak sağır
Ben seni anlatamam, seni ben Çanakkale.
Elbet solar açan güller, sen solmayacaksın,
Susmadıkça mabedi gönlüdeki ezanlar,
Sen Çanakkale sen elin olmayacaksın,
Daha nice nice destanlar yazacağım yalnız kalmayacaksın.
Bilal ÖZCAN
TÜM YORUMLAR (1)