Düştüler, düşürmediler tabyayı,
Düştüler; düşürmediler bayrağı,
Nice bin Mehmetler var dı ki; adsız.
Rütbesi şehadet erlerdi ünvansız,
Kimdiler? Geldikleri yer bilinmez.
Kurşun tabyalar emzirirken Mehmedi,
Aslanlar doğurdu toprağı; Mehmetleri,
Ölümüne bir kavga sürerken mevzilerde,
Süngü tak komutu duyulmazdı bile.
Allah Allah.....sesleri uzarken göklere
Arz nasıl yol vermezdi bu yiğitlere.
Kurban olurum ey vatanım, kurban!
Bir karış toprağında saklı vatan,
Çanakkale Türkün sarsılmaz imanı,
Vatan icabunda bir karış toprağı.
Düştüler, düşürmediler bu vatanı,
Düştüler havaya, suya ve toprağa.
Bayrağın kırmızısında sır oldular
Tam ortasında ay yıldız oldular,
İki yüz ellidört bin şehit uçtular,
Melek kanatlarında vuslata ulaştılar.
Vatan ardır,sevdadır,anadır,yardır,
Geçilmez can vermeden bir karışı,
Altında yatan oradan tutar toprağı
En medeni ölğm makinaları ne yazar?
Gökte melekler Mehmetçikle beraber,
Rahmet olur yağar,bulut olur gelir,
Kaybolur norfolk, tarihler ne yazar?
Çanakkale kutlu bir ülkenin kilidi,
Boğuldu orada düşmanın bir avuç kini,
Şahittir tarih, işte meçhul askeri.
Çanakkale kınalı kuzuların vatanı,
Kına yakmış eline vatana kurban!
Muratları, Mehmetleri doğuran,
Tüm analara kurban olmalı kurban!
Gün doğar,güneş doğardı hicranla,
Hüzünleri dağıtırdı bir hücum sesi,
Soluklarken vatan kutlu istiklali,
Unutulmasın Seyit Onbaşı,Çavuş Ali.
Unutulmasın Türküsü Çanakkale'nin
İşte Çanakkale şehitlerin başkenti.
Çanakkale şehidimin düştüğü toprak,
Edirne'den Kars'a Anadolum ocak ocak,
Geldiler, sevdalandılar,hep kaldılar.
Şehit dedem orada,orada bir parçam
Sorulursa nerelisin? Çanakkaleliyim.
Seslenir bu ülke haykırır tüm dünyaya,
Mankurtlar sizindir,ben Türküm,Kürdüm,
Abazayım,Lazım,Çerkez,Kafkas, Çeçenim,
Çanakkaleli,Mardinli,Kerküklüyüm.
Bin yıldır burada bu vatanın sevdalısıyım.
Alparslan'dan,Kutalmışoğlu Süleyman'dan,
Malazgirtten Çanakkale'ye, kanım bengisu,
Boy verir şüheda abidesi Gelibolu ucunda,
Türküm Türk soyluyum, Türk yurtluyum,
Yetişirse mert yetişir, yetişmez frenk soyu!
Herşey aslında rücu eder derler, ne doğru,
Tan ağarınca belirir ak budun,karabun,
Bozulur oyunları elbet ol yüceler katında,
Ava gelen avlanır, niyete kısmet Anadolu'da.....
Kökümüz arzda, boyumuz arşta söylenir;
Türkümüz Çanakkale içinde...son söz,son......
Çanakkale geçilmez, Vatan bölünmez
Yaşasın ebediyete,devlet ve milletimiz!
Kayıt Tarihi : 3.10.2008 22:12:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Zor günlerden geçtiğimiz söylenebilir, aslında içinde bulunduğumuz durumu arkadaşlığa,kardeşliğe, dostluğa ve muhabbete dönüştürebiliriz. İstemek ve kararla birlikte irade etmek gerekiyor. Zor bir iş değil. Beni ve bizleri yüzlerce yıldır birlikte ortak bir kaderle bizleri bu coğrafya da tasada ve kıvançta bir ve beraber konumlandıran Yaratıcının ortak bir kimlikle Malazgirtte, Çanakkale de aynı cephede saf tutturan, şehitlerin başkenti Çanakkale'yi ortak bir destana ve ibret alınacak bir levhaya büründüren tarihi hakikatler, Anadoluda Balkanlarda Kafkaslarda ve Orta Doğuda yaşayan 'Ortak kimlikli insanları' yaşadığımız yeni milenyumda da destansı bir birlikteliğe ve güzellikler üretmeye çağırmaktadır. Bu ses öyle güçlü bir ses ki burada tüm dünya ya kardeşlik iksirini önce kendileri içmeye sonra tüm dünyanın özlediği, beklediği, mutsuzluğun mutlulukla, darlığın varlıkla, intikam yerine şefkatin, dedikodu yerine sosyal iktisadi ve ahlaki neşenin çoğaltıması yönünde misyon yüklemeye davet etmektedir. Bu ses amentü neşvesindedir. Küçük bir alem olan insan ve insanlık küçük bir tebessümdür. O kadar basit. Selam olsun eşrefi mahlukat olarak dünyaya gelip ortak bir vatanda ortak güzellikler için çoğaltmaya çalışanlara.. Hayırlar üretelim, hayırlarda buluşalım. Hayatı bir şiir gibi yaşayalım efendim.
TÜM YORUMLAR (1)