Çanakkale deyince, Orda bir kez daha dur! ...
Çan ' da bildiğin toprak, çinî - seramik olur,
Döküvermiş ortaya, neyi varsa Vatan ' a,
Barışta destan yazmış, Efem İbrahim Bodur! ...
Çalışan kişiye iş, binlerce yuvaya aş,
Başlattığı eser der; ' Yoksullukla bu savaş! '
Gel de bir gözünle gör, kanıt gökler, tanık yer,
Elmasa döndürülmüş, dağlardaki kum ve taş...
Beni tanısa olur, tanımasa da olur,
Evreni sarmış ünü, Soylu İbrahim Bodur,
O ki sevecen Halk ' a, O ki paylaşım sever,
Bilin ki Yüce Rabbin, Cennetlik Kul ' u O ' dur.
Nevzat Bilgiç
Sıla Benim Gurbet Benim
(Memleketime Şiirler)
Kitabımdan
Kayıt Tarihi : 23.9.2010 16:22:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.