ÇANAKKALE - Seyit Ali
Çanakkale boğazı tehlikede ortalık kan gölü,
Topa tuttu tabyaları neydüğü belirsiz itin dölü.
Eyvah Rumeli Mecidiye Tabyası'da yara aldı,
Geriye birtek Balıkesir Havranlı Seyit Ali kaldı.
Boğaza baktı düşman zırhlıları İstanbul yolunda,
Yaralıydı yoktu derman topu kaldıracak kolunda.
Top sesleri ayyukta savaş devam ediyor hınca hınç,
Mermi koymak lazımdır ama nasıl bozuldu melun vinç.
Ya Allah! Diyor Seyit Ali top mermisini kucaklıyor,
İkiyüzyetmişbeş kiloluk mermiyi topa yerleştiriyor.
Göz kararı ile nişan aldı yolladı topu küffara,
İngilizin zırhlısı bacasından aldı derin bir yara.
Onikiden vurdu Seyit Ali Allah’ın izni ile,
Boğaza gömüldüler Nusret’in bıraktığı mayınla.
Dağıldılar kefereler panikle geriye döndüler,
Seyit Ali’in ahını ciğerlerinde hissettiler.
Allah adıyla başladı işe Seyit Ali can havliyle,
Boğazı temizledi küffardan tertemiz imanıyla.
Çanakkale destanını kanıyla yazanı bilmek gerek,
Seyit Ali'ye çeyrek tonu tüy yapanı bilmek gerek.
Hacı İbrahim Sağır
22 Mart 2010
Kayıt Tarihi : 6.12.2018 22:36:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!