Toprağına bir ağaç gibi kök salmalısın
Kök salmaz isen kendi kökünü kurutursun
Bak ağaçların meyvelerine, yapraklarına
Serpilmişsin aslında sen büyüyorsun
Bir dünya düşün, herkes düşünsün
Sen;
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta