Çanakkale Şehidine Şiiri - Elif Kaçmaz

Ey şehit! Duy sesimi, kulak ver bana
Bu his parçalar yüreğimi, çare ol feryadıma
Bir umut ki cennetin kokusu ciğerine dolmuş
Yoksa nefes almak mı bu gerçekle yan yana

Baba orada, gardaş orada, oğul orada
Varıyla, yoğuyla cefakar ana orada
Bir umut için el açan sıla orada
Bu dünyanın gerisi yok gibi gelir

Bir çağ açılır, bir diğeri kapanır
Sevinç, hüzün birbirine karışır
Unutma Türk genci, nefes alırken bu yaşında
Senin yerine ölen genci aynı yaşında

Bir ses duy, irkil, kork, hisset
Yanında top patlayan askerin hissettiğini
Sen ki gülüp eğlenirken hayal bahçende
Bir asker kanı dolaşıyor su misali memleketinde

Bir hissizliktir ki çoktan sarmış milletimi
Görse savaşın öldürülen erlerini
Ali'yi, Mehmet'i, Hasan'ı, Ahmet'i
Yaşamak, ölüme hasretlik gibi gelir

Bir dağ ki yürekte açılan yara gibi
Üstünde o tarihin izini taşır
Şimdi kanatlan ruhum, var oraya
O dağın eteğinde yasını tut askerinin

Herkes sussun şimdi, içimdeki feryat konuşacak
Susarsak bu vatanın ucu bucağı ağlayacak
Ey genç! Unutma şehidinin bir an bile
Yarın mahşerde, yüreğin sarsılacak