ÇANAKKALE SAVAŞI’NIN İSİMSİZ KAHRAMANLAR ...

Yüreğinize sağlık Halenur hanım'cığım,duygu yüklü,kutluyorum.Sevgimle

duyarlı yüreğinizden metne düşen anılar ne kadar duygulu ise şiirin dizelerine çoşkulu yüreğinizden dökülen hissler o derece yoğun bir şair,bir ana yüreği bir Türk kadını olarak hissiyatınız ne yüce. kutlarım canı gönülden. Ruhları şad olsun tüm şehitlerimizin. Elbette onlar hep bizimle yaşıyacak ebediyete dek. Bu vatan bizim, kolay kazanılmadı,Çünkü Çanakkale geçilmez. tam puan diyorum sevgi ve saygılarımla.

İnanılır gibi değil ama, o şehitliği gezerken, duvarlarının örüldüğü her taşta, sanki onların yüzlerini görüyordum. Her taşta değişik bir çehre… Gözlerimin, beynimin bana oynadığı bir oyun muydu, yoksa ölümsüzlüklerini, ölmediklerini mi anlatmaya çalışıyorlardı bilmem. Kiminin gözleri açık, kimi gülümser gibi, kimi özlem içinde, ama hepsinin de yüzünde dingin, vatan için can vermenin gururu vardı. Orda ne kadar durdum bilmiyorum. Ama onların ölmedikleri, oradaki her filizde, açan her çiçekte, toprakta, taşta da olsa yaşadıkları aşikârdı.

İnanmaz olur muyum hiç?...Galiba yaklaşık 8 defa gittim şehitlerimizi ziyarete. Derneğimiz üyelerine kültür gezisi.Her seferinde aynı ulvi duygyları yaşadım.Sade ve akıcı bir dille yazmdığınız bu anlamlı anı yazısınızi anlmlı ve güzel şiiriniz taçlandırmış sevgili Hale hanımcığım. Kutluyorum tam puanımla ve gönülden...