Karayürek deresi kan ağlıyordu, Mehmetlerin naaşları havada savruluyordu
Biga Ramazanlar köyünden Recep iki ayağı kopmuş olarak hakka varıyordu
Kayın biraderi Mehmet Aşkın silah arkadaşının başucunda ağlıyordu
Niçin böyle ağlıyorsun silah arkadaşının boşa yüreğini dağlıyorsun diyordu.
Sağ kalırsan benim anamın elini öp bana hakkın helal etsin diye vasiyet ediyordu
Başımı arkadaşım kıbleye cevir diyordu, o anda şehit mertebesiyle hakka varıyordu.
Az sonra kahraman Mehmet yeni bir destan yazmak üzere süngü savaşı veriyordu.
Hemşerisi Halil ağır yara alarak cengâver aslan Mehmet’in yanına hâlsız yıkılıyordu
Savaş meydanına beni ellerinle defnet diye kahraman arkadaşından istekte bulunuyordu
Üzerimde harp edersiniz gazilerin ayak ve Allah, Allah tekbir seslerini duyarım diyordu
Kahraman cengâver korkusuzca, Mehmet keşif için Karayürek deresinin yatağında geziniyordu
Çok susamıştı, bağrı yanıyordu, susamıştı daldır matarasını, birkaç yudum su içmeye çalışıyordu
Suyun tadı başkaydı, avucuna suyu alıp baktı, bu su değildi Mehmetlerin, Ahmetlerin kanıydı.
Karayürek Deresi kan ağlıyordu, bu mübarek dereden su yerine Mehmetçiklerin kanı akıyordu
Halil Çolak 21.8.2005 Çanakkale Gelibolu
Halil ÇolakKayıt Tarihi : 28.8.2005 21:58:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Halil Çolak](https://www.antoloji.com/i/siir/2005/08/28/canakkale-savasi-menkibeleri-5.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!