Çanakkale Savaşı Şiiri - Cuma Ali Çetin

Çanakkale de karşımız da itilaf devletleri işgalci kuvvetler yıl 1914 ve aylardan kasım
Amaç Çanakkale'den geçip İstanbul'a ulaşmak bu olacak iş mi adi düşman ey hasım?
Siz burdan ileriye gidemeyeceksiniz çıksa da canım, param parça olsa da kafa tasım!
Ben özgür bir milletim ve işgal edilemez vatanım asırlardır sürse de matemim yasım.

İngilizler Seddül bahir ve Ertuğrulu dövüyordu, kum kaleyi Orhaniye'yi rezil fransızlar!
Bu küstahça işgal girişimine bir akılsız hayvanın dahi olmayan insafı, vicdanı sızlar!
Vatan müdafaasına can vermeye koştu körpe kuzular, hatta elleri kınalı küçük kızlar!
Hesaba katmadığınız şey: bizim ALLAH'ımız var siz bilmezsiniz hey bire sizi akılsızlar.

2 aralık günü ingiliz denizaltısı Mesudiye zırhlımızı 10 subay ve 24 erimizle batırdı!
Bunların amacıysa işgaldi yurdumuzu ne ziyaret bir dostu, ne sılai rahim, ne hatırdı!
Asırlardır ülkemizde emelleri olan haçlı zihniyetiydi bunlar ve onlar inatçı bir katırdı!
Aslında kana susamış inançsız keferelerin eceli gelmiş istediği ölüm boğazına satırdı.

17 mart 1915 karden yerine robeck atandı sanıyordu yakında İstanbul da olacağını!
Aciz bir kul kendini kandırır tahminler eder oysa ALLAH biliyordu savaşın nolacağını!
Nereden bileceklerdi Çanakkale geçilmez deyip ümitlerinin ebediyyen kaybolacağını!
Ve akıllarından bile geçirmezlerdi o muhteşem gemilerinin ak sularımıza dolacağını.

Cevat çobanlının emriyle nusret mayın gemimizce döşenen 11 hat mayın 400 ü aştı!
O dönemin en büyük deniz gücü vardı karşımızda her yer doldu, sanki denizler taştı!
Bu muazzam 3 filonun mağlup olmasına tüm dünya afalladı şok oldu inanmadı şaştı!
Çünkü dini bütün müslümanlar şehid olmaya koşmuş vatana verilen kelleydi, baştı.

Ocean, İrresistible, Wengeance, Majestic,Prince, Bouvet, Suffren gibi kocaman gemi...
İşgal için gelmişti lakin kurumuyor ALLAH'a du eden evliyaların gözlerinin yaşı nemi!
250 bin şehidim vardı hak yoluna yetim biçare kimsesiz koymuşlardı bacımı nenemi!
Alçakça saldıranların da korkakça kaçmak olmuştu şimdi tüm hedefi gayesi son demi.

Düşman çok güçlü ateş gücüne sahip zira düşüyordu her metreye binlerce mermi!
Düşman karşısında canını esirgemez Mehmedim aslan parçası imanlı sıradan er mi?
Amaç vatan savunması ölüm şehadet alından akan kandır bu dünya için akan ter mi?
Türktür bu millet ar namus istiklal için yaşar ölür dünyadan göçer asla esaret ister mi.

25 nisan 1915 de deniz den geçemeyen düşman birlikleri başladı kara savaşlarına...
Haberleri yoktu oysa kendi elleriyle zehir koyuyorlardı kendi ekmeklerine aşlarına.
Gökten gelen melekler gibi balyozdan yumruklar indi o adilerin makyajlı kaşlarına!
Ne kadar kudurmuş olsalar da güçleri yetmeyecekti bu yurdun tek çakıl taşlarına.

Mağlübiyetlerini engeleyemeyedi ki mağrurlukları, çoklukları ve sırtlarındaki kürkü!
ALLAH cihaT için yeri gelince hak uğruna ölüm için yaratmış bu yüce millet Türk'ü!
Bilmiyorlardı Ben size taarruz emretmiyorum. Ölmeyi emrediyorum diyen Atatürk'ü!
Hiç bir zihniyet ve hiç bir güç esir edemedi edemez bu Türk ırkını ırkım öyle özgür ki.

Kumkale, Beşike, Seddülbahir, Arıbumu, Kabatepe, Conkbayırı Anafartalar,bolayır...
Hiç bir Mehmetçik terk etmedi bu cepheleri her yanı ateş olup yansa da cayır cayır!
Çünkü şehitlik mertebesi vardı işin ucunda bu ruha engel olamazdı ne set ne bayır!
Cuma alim mekanları cennet olsun ecdadımızın: işledikleriyse can pahasına bir hayır.