Çanakkale'nin Esen Soğuğu

Siper ettiler kendilerini
Çanakkale'nin asi rüzgarına
Dayanamadılar kara,kışa yinede isyan etmediler.
Vurdu birden soğuk,yüzlerine
Perişan oldular o halde
Kanlar döküldü o toprakta
Kırmızı kırmızı al al.
İşte vatan,işte namus,işte hayat,işte mehmetçik..

Tetiktelerdi karda, kışta
Aç susuz kaldılar başta; nasıl
Onların yerine geçmeyi isterdim.
Soğuğa dayanabilmeyi karanlıkta savaşmayı,
Siper ederdim kendimi toprağıma
Sırf vatan için,onlar için,yerde yatanlar için.
Yıldızlar sonsuza kadar parlasın.
Yüzlerindeki gülümseme solmasın.
Getirseydi ÇANAKKALE,asi rüzgarında kala kaldı.
Vatan için şehit olanlar,
Kalbimizde son bulmayacaklar
Yıldızlar altında rahat bir huzur bulacaklar..