Çeksem de yıllarca türlü sefalet
Üstünde yürümek bile ibadet
Yalnızca topraktan değil ibaret
Topraktan ötesi öz Çanakkale.
Çanakkale benim; kemik, etimle
Yaşanan destanı iyi betimle
Hasan’ı kınaladı, kaldı yetimle
Ananın bağrında köz Çanakkale
Elif kızın Hak’tan şu ki dileği
Bükülmesin vatanının bileği
Cephede çarpışan evin direği
Tuğrul’u bekleyen göz Çanakkale
Bekleyeni vardı giden herkesin
Gittiler kurtarmak için ülkesin
Sonunda dünyaya kati ve kesin
Türk’ün söylediği söz Çanakkale
“Çanakkale geçilmez! ” Söz! Çanakkale.
Kayıt Tarihi : 11.3.2015 23:21:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!