Çanakkale İçin Şiiri - Halil Gökkaya

Hâlâ kan sızıyor Seddülbahirden,
Bu nasıl bir vahşet, nasıl donanma?
Gelmiş geçmiş en ibretli savunma!
Dört mevsim şehitler fışkırır yerden,

Aldırmadı şarapnele, mayına,
Büyük-küçük Anadolu tek yürek,
Atıldılar Allah Allah diyerek,
Dede-torun, baba-oğul yan yana,

Gün doğmadan yola çıkmış Ahmed’im,
Bir asırlık uykusundan uyanmış,
Erzurum’da donmuş, Yemen’de yanmış,
Canını dişine takmış Mehmed’im,

Halil Çavuş, Yahya Çavuş, Er Ali,
Nerde ayağınız, nerde kolunuz?
Şeref uykunuzda rahat olunuz,
Seyit Onbaşıyla, Bombacı Veli,

Anafarta, Arıburnu gaye tek,
Hürriyet uğrunda kanımız sebil!
Tosun Çavuş koklar oyalı mendil,
Kimi hayat ister, kimi yok etmek,

Hep Kur’ân’mış siperlerden duyulan,
Dinledikçe vecde gelmiş her nefer.
Başka bir tabyada başka bir sefer,
İlâhîdir dalga dalga yayılan.

Kınalı kuzular şimdi nerdedir?
Kim bilir üstünden kaç nesil geçti?
Şehitler bayrağın rengini seçti;
Güneşin doğduğu ilk seherdedir.

Bu al bayrak kimin, bu vatan kimin?
Dört kişiden biri Kastamonu’dan,
İki yüz elli bin gencecik fidan,
Bayburtlu İsmail, Ilgazlı Emin...

Köyünden ne kadar uzakta olsan,
Ruhun dostlarına yakın aslanım.
Bize şefaatle bakın aslanım,
Varsın mezar taşın silinmiş olsun,

Ey meçhul kumandan, ey meçhul yiğit,
Hilâl başınıza taç olur süsler,
Denizler denizi, dağ dağı besler,
Doğuyu batıya bağlayan kilit,

Ana ağlar, bacı ağlar, yâr ağlar,
Dere-tepe zümrüt kanlar akarken,
Kor çelikler ciğerleri yakarken,
Baba yiğitleri kundaklamış kar,

Sırımlı çarıkla muzaffer mâzî,
Yiğitlerin harman olduğu yerde!
Nusret nerde, koca zırhlılar nerde?
Askerimiz şehit, ordumuz gazi,

Bıyıkları yeni terlemiş gençler,
Revirlerde bile yemişler pusu.
İngiliz, Fransız, Anzak ordusu,
Nemrûdu gölgede bırakan linçler

İmkânsızlık îman ile bilendi,
Azim oldu gözlerinin karası,
O yoklukta üç-beş lâstik parası,
Şehitlerin kanlarıyla ödendi,

Tarifi zor, söyleyemem tek satır,
Kalemimse o cezbeye kapılmış,
Sanki mahşer tatbikatı yapılmış,
Hâtıralar destan destan anlatır,

Hâlâ o günlerin nabzı atıyor,
Tıbbiye beş sene mezun vermemiş.
Gençliğinin baharını görmemiş,
Çanakkale nesli canlı yatıyor,

Fâtihalar, dualarla yarışır,
Çanakkale’mizi ey Halil, dinle!
Her siper başında biraz da inle,
Boru sesi ney sesine karışır,

Sis çökünce meleklerle beraber,
Anzak taburunu alıp götürmüş,
Koca gemileri yutup bitirmiş,
Cevapsız sorular, acı haberler,