Bir asır önceydi, hâlâ muamma,
Çanakkale hem hüzündür hem gurur.
Kazanılan en şerefli zaferdir amma,
Çanakkale hâlâ sineme vurur…
Hasta adam demişti, İtilâf Devletleri;
Oysa aslan parçasıydı zaferin şehitleri.
Şimdi yıl iki bin on beş, zaferden yüz yıl geçti;
Hâlâ dimdik dururuz ve hâlâ cesaretli.
Fakat gençliğim heyhat!
Azaldı maneviyat.
Anlatmalı gençlere zaferi hep gururla,
Yetişmeli çocuklar Çanakkale ruhuyla.
Bundan yüz yıl önceydi, kâbus gibi günlerdi.
Zaferi yaşamıştık bumburuk bir sevinçle.
Devletimiz daima yükselsin zaferlerle;
Anlatalım gençlere nedir bu Çanakkale?
Çanakkale ceddimin, yedi düvele karşı;
Kanıyla savunduğu şanlı yurdun adıdır.
Çanakkale halkımın hürriyet sevdasıyla,
Irk ve cins gözetmeden topyekûn savaşıdır.
Çanakkale Mehmet’in kanıyla ıslattığı,
Kurumuş toprakları vatan yapan kanıdır.
Çanakkale cepheye cephane götürürken,
Önce mermiyi örten bir vatan sevdasıdır.
Çanakkale Fatma’nın, Şerife’nin, Hatun’un
Erler gibi savaşıp dul, yetim kalışıdır.
Çanakkale şehadet için gözünü hiç kırpmayan
Körpecik bir neslin şehitlik yarışıdır.
Çanakkale hak ile batıl mücadelesi,
Çanakkale Mehmet’in koltuktaki kellesi.
İsterlerse bir olsun dünyaların cümlesi,
Hilâl uğruna batan güneş hikâyesidir.
Çanakkale düşmanla ekmeğini bölüşen,
İnsanlığı öğreten en şerefli neferdir.
Çok soğuk gecelerin buz gibi ayazında,
Titreyerek savaşan en mübeccel askerdir.
Çanakkale açlıkla, sefaletle boğuşmak,
Bir tasla su içerken bir avuç sinek yutmak,
Çanakkale bin başlı ejderhayla boğuşmak,
Çanakkale cehennemde, cennete kavuşmaktır.
Çanakkale küçücük ebabil kuşlarının
Koca koca fillerle başa çıkması demek,
Çanakkale Bedir’de savaşan erlere denk,
Bir Hamza’nın kâfire dudak uçurtmasıdır.
Çanakkale halkımın kırması esareti,
Çanakkale Seyit’in o büyük cesareti,
Çanakkale Mehmet’in vatana kefareti,
Vermek için canını feda ettiği yerdir.
Çanakkale çeşitli yüzlerce ecnebinin,
Mehmet’imle yan yana ebedi uykusudur.
Çanakkale düşmanın Mehmet’imden kaçarken,
Gözlerinin içindeki o büyük korkusudur.
Çanakkale küfrün islamla dövüşmesi,
Çanakkale Mehmet’in imân ile ölmesi,
Çanakkale süngünün top, tüfeği yenmesi,
Çanakkale düşmanın mum gibi sönmesidir.
Çanakkale ulusun yeniden yükselmesi,
Ulubatlı Hasan’ın burca bayrak dikmesi,
Çanakkale Mehmet’in arzda duyulan sesi,
Çanakkale halkımda birliğin simgesidir.
Çanakkale boğazdaki en büyük imtihandır.
Çanakkale Mehmet’in kalbindeki imandır.
Çanakkale Hüdâ‘ dan gelen büyük yardımdır.
Çanakkale yazılmaz, yazılamaz destandır.
Çanakkale açlığın yoklukla yarışması,
Körpecik bebelerin erken olgunlaşması,
Mehmet’imin kanının dere gibi akması,
Çanakkale bir cehennem çıkartmasıdır.
Çanakkale anaların, kızların, gelinlerin
Umutsuzca yaptığı acılı bir ağıttır.
Çanakkale dünyada şehidime dikilen,
Vefamızı anlatan en mukaddes anıttır.
Çanakkale anadan, yardan, serden geçmek,
Çanakkale doğmamış bebeğe kefen biçmek,
Çanakkale hürriyet için ölümü seçmek,
Şehadet şerbetini yudum yudum içmektir.
Çanakkale müslimin küffara galibiyeti,
Çanakkale halkımın kaldırması zilleti,
Çanakkale o özel mukaddes zürriyeti,
Ebedi kalbimizde yaşatarak, bilmektir.
Boğazı geçmek için ecnebiler gelirken,
Allah Allah sesiyle vatanını savunmak.
Su bile bulunmayan ıssız dağ başlarında,
Çok samimi bir aşkla, huşuyla namaz kılmak.
Çoluk çocuk şimdi markasız giyinmezken
Yamalı bir hırkayı üç kişi paylaşmaktır.
Şimdiki gençlik öyle yemek beğenmez iken,
Çanakkale cephede aç, susuz savaşmaktır.
Çanakkale tüm yurdun bütünleşmesi demek,
Laz’ın, Kürdün, Çerkez’in kucaklaşması demek.
Bu günler hepsinin emekleridir; bilmek,
Çanakkale en büyük kardeşlik örneğidir.
Çanakkale geçilmez bunu dünya anlasın,
Çanakkale’yi bilmeyen, gençliğinden utansın.
Çanakkale’yi bilmeden, anlamadan, görmeden,
Bence hiçbir gencimiz okula başlamasın.
O zaman anlaşılır birlik ve beraberlik,
Öğrenir çoluk çocuk; açlık, yokluk, sefillik.
Bölünürsek biteriz, kayboluruz, gideriz.
Bir olursak hepimiz dünyalara yeteriz.
Yüz yıl değil bin yıl geçse aradan,
Çanakkale unutulmaz, unutamayız.
Çanakkale kanla yazılan destan;
Unutursak yarına kolay kavuşamayız!
Bir asır önceydi, hâlâ muamma,
Çanakkale hem hüzündür hem gurur.
Kazanılan en şerefli zaferdir amma,
Çanakkale hâlâ sineme vurur…
Kayıt Tarihi : 3.1.2015 16:03:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Şerife Çoban](https://www.antoloji.com/i/siir/2015/01/03/canakkale-hala-sineme-vurur.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!