Çanakkale GEÇİLMEZ... Şiiri - Yunus Duysal

Can demediler canlarına sürdüler sipere
Ne yaşamak akıllarında, ne de dönmek evlere
Yırtık ayakkabı, parçalanmış çorap bu idi askerin miğferi
Kimse unutturamaz koca bir tarih, Çanakkale zaferi

Bir değil, bin orduyla gelseniz de işlemez
Bedenden duvar örmüş suru kimse geçemez
Top mermiler ateş olmuş yağıyor şanlı tepelere
Allah, Allah demiş askerin, gözü dönmüş bir kere

Sen misin o çılgın zincire vuracak Türk’ü
Almak kolay mı sandın sahip olmadığın mülkü
Atan öğretmedi mi sana her kuşun eti yenmez
Sen değil, dünya gelse Çanakkale geçilmez

Arkadaş geldiğin yerlere dikkat et boş koyma sakın
Ebediyen gömüleceğin anlar çok yakın
Her attığın adımda bir Türk olacak
Yerde yatan asker'in kanı seni boğacak

Kimi onbeş, kimi on sekiz, kimi elli idi
Bu toprak, bu vatan benim dedi
Parçalandı, savruldu bacağı, kolu yok idi
Namusunu çiğnetmedi, çiğnetmeyecekti

Nasıl bir yürektir bu bayrağı saran
Dilde idi şahadet, cebinde kuran
Sorarım sana Avrupa açta gözünü uyan
Var mı? sende ana, böyle evlat doğuran

Sorarım sana Avrupa açta gözünü uyan
Var mı? sende ana, böyle evla doğuran