Çanakkale Geçilmez...
Türklüğüme dem olmuş, acı dolu yazılar,
Çanakkale’de düştü, oy kınalı kuzular,
Her karışta Türk kanı, Türk’ün kendi özü var,
İbret alsın geçmişten, unutmasın bu dünya,
Türk’e kefen biçilmez, Çanakkale geçilmez…
Türk’ü ekmeğinden vurmayı düşünenler,
Oyunla köle devlet kurmayı düşünenler,
İhanet çemberiyle sarmayı düşünenler,
Her karışı Gelibolu, Bak! Kanlısırt olmuş,
Türk’e kefen biçilmez, Çanakkale geçilmez…
Elli yedinci Alay sancağını vermedi,
Kuzularım aç kaldı, uyku yüzü görmedi,
Katarlarla gittiler, giden geri dönmedi,
Sizler rahat uyuyun, iyi gün görmeyenler,
Türk’e kefen biçilmez, Çanakkale geçilmez…
Sularında yatıyor demir çelik yığınlar,
Bir kıyamet yaşadık, bitmedi bu oyunlar,
Şu unutan dünya ki, Yahya Çavuş’tan anlar,
On binlerce şüheda aramızda bak bu gün,
Türk’e kefen biçilmez, Çanakkale geçilmez…
Kandemir, yüreklerin birleştiği gün bugün,
Yeni destan yazacak yiğitlerin var bugün,
Şühedaya rahmet var, yüreğimde kor bugün,
Ey, Kınalı kuzular! O güne ad verenler,
Türk’e kefen biçilmez, Çanakkale geçilmez…
İsmail KANDEMİR
ANKARA – 2006
Kayıt Tarihi : 18.8.2007 22:51:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!