Çanakkale Geçilmez

Tarihlerden 18 Mart
Yer Çanakkale Boğazı
Göz gözü görmez olmuş,
Gökyüzü duman,toprak şehit dolmuş.
Türk serhaddinde bir namlu,
İtilafda top,tüfek dolu bir avlu.
Kara gemiler tüterken denizlerde,
Çanakkale'yi bir zafer bekler enginlerde.
Kurşunlar atılırken tüfeklerden,
Gözler umut doluydu semadan,maviliklerden.
Fatma Seher,Nene Hatun taşırken azıkları,
Yoktu Mehmetçiğin içecek bir kaşık çorbaları.
Öküzler yorgunluktan bitap düşmüş,
Nedir bu Ya Rab? Güneş bize küsmüş.
Uyku nedir? Ruya nedir? Soğuk nedir?
Bir tek ölüm soğukluğu şehitlerin tenindedir.

Tarihlerden 18 Mart
Yer Conk Bayırı.
Kurşunlar birbirleriyle yarışmaktadır.
Yeryüzü kırmızı toprak olmuş,
On binlerce yiğit Azrail'le buluşmuş.
Kafir gemileri ayaktadır,mayınlardan habersiz,
Conk bayırında bir ıssızlık,her yer sessiz.
Kalmamıştır sıkacak tek bir mermi,nefer
Düşman diyor ki "İşte kazandık bu sefer!"
Kalktı Seyit Onbaşı yattığı yerden aslanlar gibi
Yoktu ondaki kuvvetin hududu,bitimi.
Hiç tereddütsüz aldı o tonluk mermiyi yerden,
Vermiyordu taviz bu çetin, zorlu işten.
İman gücüyle yükledi mermiyi topa,
Ateşlemesiyle bitti topu, bu derin cefa.
Ne yerde kaldı şehitlerin kanı,
Ne de verdi bir avuç vatan toprağı.
Öylesin bürümüştü ki gözünü vatan sevgisi,
İsterse karşısındaki olsun itilaf iblisi.
Kalmadı ortada ne gemi ne düşman,
Cesaretler oldu duman,oldu hüsran.
Bir tek cümle kaldı akıllarda asla silinmez
Bu zamana kadar geçilmesi
Bundan sonra da, "Çanakkale Geçilmez"

Yusuf Dursun DURMUŞ