18 Mart… Türk evlatlarının tarihinde imzası bulunan Çanakkale zaferi… Ve ölmeyi umursamadan, vatanımızın topraklarına yar olan Mehmetçiklerimiz… Bir yandan da bayrağımız, namusumuz ve bağımsızlığımız… Ardından görmüş geçirmiş Çanakkale… Üzerinde kıyametlerin koptuğu, düşmanların hem de yiğitlerimizin kanının aktığı geçilmez toprak… Ve liderimiz Mustafa Kemal Atatürk…
Ya kitaplardan okuduk sizleri ya da dedelerimiz ve ninelerimizden dinledik… Kimi zaman törenlerde kimi zamansa tiyatrolarda ki insanlar canlandırdı yiğitliğinizi… Ne büyük bir gururmuş bize bırakmış olduğunuz bu zafer. İçinizde emanet olarak taşıdığınız asil kanları vatanımız uğruna dökmeniz ne onur vericiymiş…
Çanakkale… Kan dolu gövdesiyle başı dimdik olan dişi bir varlık misali, hala dimdik ayakta, geçilmeyeceğini haykırmakta… Geçilmez, çünkü burası Çanakkale… Türk’lerin onuru, gururu, huzuru ve düşmanların çukuru… Türkiye’yi kurtarmak pahasına insan kılığına bürünmüş meleklerimizin kanlı gölü… Göğsümü gere gere söylüyorum, Çanakkale geçilmedi, geçilmez de…
Biz Türk’üz… Sen, düşman topraklardan gelen yüzsüz insan… Bilmez misin Türk’lerin sol yanlarında Allah diye atan yürekleri var oldukça geçilmez, ezilmez ve yenilmez bu topraklar… Biz Türk evlatlarıyız! Sizin gibilere boyun eğmez bu başlar… Ey düşman ordusu! Kafanı kaldırıp da bak şu yüce bedenlere, üzerine basıp geçmeyi mi düşünürdün? Savaşı kazanmayı mı hayal ederdin? Gördün işte Çanakkale’nin üzerinde duran Türk gençlerini… Ne bu topraklar kabul eder ne de Türk evlatları içeri sokar lüzumsuz insanları… Yer gök haykırır Türk gencinin inancını tüm cihana… Geçemezsin burayı düşman ordusu! Bu vatan uğruna canımızı bin kez feda ederiz gene geçemezsin. Pis ellerini bu topraklara süremezsin…
Tamamını Oku
