Çanakkale Destanı üç Şiiri - Ramazan Kurt

Ordular önünde yiğit başıyla.
Atam şanın saldı Çanakkale’de.
Destan yazdım sana gözüm yaşıyla,
Mehmetlerim kaldı Çanakkale’de.

Karadan denize yayları gerdik.
Nusrat gemisiyle mayını serdik.
Bayrak,Vatan dedik sırrına erdik.
Düşman suya daldı Çanakkale’de.

En büyük savaşa şahittir taşın.
Yedi düvel geldi eğmedin başın.
Ateşledi topu Seyit Onbaşın.
Millet öcün aldı Çanakkale’de.

Aynalı çarşıda çaldı telimiz.
Gönülden gönüle esti yelimiz.
Kına yaktı Hasan ile Ali’miz.
Ölüm bize yoldu Çanakkale’de.

Conkbayırı duman erlere meydan.
Kükredi Yahya’mız serlere meydan.
Allah Allah diyen pirlere meydan,
Dedem şehit oldu Çanakkale’de.

Hücum emri ile kanlar döküldü.
Vatanın bağrından düşman söküldü.
Nice koç yiğidin beli büküldü.
Açan güller soldu Çanakkale’de.

İngiliz, Yunana Anzak karıştı.
Topun karşısında mavzer yarıştı.
Kurtuldu vatanım dünya barıştı.
Akan kanlar seldi Çanakkale’de.

Mustafa Kemal’im başta tacımız…
Haykırdı dünyaya Fatma bacımız.
Zafer sevinciyle dindi acımız.
Damla deniz deldi Çanakkale’de.

Doksan iki sene, geçti yanarım.
Gözlerimden akar kaynar pınarım.
Her On sekiz Martta seni anarım.
Dostlar bize eldi Çanakkale’de.

Ramazanım der ki duygum özümdür.
Türküm Türk Milleti iki gözümdür.
Ay yıldızlı bayrak gülen yüzümdür.
Dağlar dile geldi Çanakkale’de

MART 2008