Anıt şahidindir zaferine,
Perçinlenmiş şanın tepede.
Genç kızın, delikanlın
Seni okur, yazanda…
Toprak kızıl süvari,
Yağmur ılgıt şehit kanı,
Çınar şehzade salıncağı,
Bekler kutsal toprakları
Çanakkale’de ecdadı.
Dolduruyor dört yanı
Çanakkale destanı.
Ey vatan evladı!
Bunu tarihe kazı.
Cihan hayrete daldı.
Geceleri düşümdesin.
Çarpar yüreğim seni.
Nice şehidin, gazin
Alnından öpülesi.
Ayın şavkı nurlu çehrede
Ve kaşlar, besmele.
Ey aziz şehidim!
Cennetten armağandır
Sana bu mertebe.
Karşı cepheden, yanık bir türkü duymuş
Mehmet Çavuş.
Demek, on beşlik oğlu da asker olmuş.
Evlat hasretiyle yaralı bir Fransız’a derman olmuş.
Nerden bilsin ki şehadet
Yiğidini görmeden yazgısı olmuş.
İki yüz on beş okkalık top mermisini
Namluya sürmüş, Koca Seyid,
Yenilmez yiğit.
Heyhat! Bu kudret imandandır,
Bu tevhid.
Sanma ki kızıl topraklarda açan çiçekler gelincik.
Bunlar kan çiçekleri.
Gelincik değil Mehmetçik, mektepli Mehmetçik!
Her daim şirin yurdun,
Zafer timsali oldun.
Çanakkalem!
Kah kılıç kah kalem
Yazar zaferi her dem.
Şehitlikte yazılı,
Taşlara kazılıdır Çanakkale destanı.
Kayıt Tarihi : 1.11.2014 18:45:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Üniversite yıllarımda arkadaşlarımla Çanakkale'yi, Eceabat'ı ziyaretimden hemen sonra yazdığım ve öğrermenlik yıllarımda geliştirip kıtalar eklediğim şiirimdir. 2003 yılında yazdım. Şehitlik ve Eceabat'tan çok etkilenmiştim. Öğretmenli'ğe başaldığım zaman öğrencilerimle de ziyarette bulundum ve otobüste onlara bu şiiri okudum. Okul dergilerinde yayımlattım, şehitleri anma programlarında okudum. Hala çok sevilerek dinlenmekte.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!