Çanakkale Destanı Şiiri - Emre Deniz

Toplanmış yan yana, kurulmuş yedi düvel,
Neredeyse dünyadaki tüm güce bedel,
Akıllarınca edecekler vatanı parsel parsel,
Bilmezler ki bu milletin vatan sevgisini;
İşte başladı geliyor binlerce aklıevvel.

Boğaza dayanmış donanmalar,
Sürüyle sayısız millet birleşmiş geliyorlar,
Donanmadan toplar, metrekareye sayısız kurşunlar,
Boğazda kurulmuş candan duvarlar var.

Boğaza akın eder yaşlısıyla, genciyle, bir de çocuklar,
Kefen giymiş ölümü bile bile gelmiş her nefer.
Harp meydanında toprağa düşmüş canlar var yer yer,
“Bu boğaz geçilmez, geçilemez!” derler.

Süngüsünde vatan sevgisi,
Göğsünde iman olan Mehmetler onlar.
Ölüm değil, şehadet şerbeti için koşanlar onlar.
Boğaza dayanmış donanmalar,
Kimi batarya canla, kimi kanla dolar,
Her Mehmet’in anası yaşla dolar.

Sonunda denize döküldü yedi düvel,
İman dolu milletin ferasetini gördü, binlerce aklıevvel.
Bu vatanı yeniden çizmek için,
Kimse indiremez yeni bir cetvel.
Tarih bilsin ki Çanakkale büyük bir destan,
Çanakkale geçilmez, geçilemez hiçbir zaman!
Bu vatana göz dikenlerin sonu,
Her zaman acı bir hüsran...