Çanakkale Destanı Şiiri - Hasan Turgut

Çanakkale destanı, yedi düvele karşı.
Allah Allah nidası, titretti yeri arşı

Daha tüyü bitmemiş, kınalı ak kuzular.
Mermi şarapnel yedi, toy bedenler sızılar

Daha dün koyunları ,otlatırken çayırda.
Destan yazdılar destan, kanlı Conkbayırında

'' İki Yüz Ellibin'' can ,yiğidi feda ettik.
Süngüyle ''tek kırma''yla, düşmanları tükettik.

Saldırdı bakmadan hiç, göğsünde yara izi.
Kalleş düşman şaşırdı, boyladılar denizi.

Mehmed'in destanına, kıymet paha biçilmez.
Dünya alem hep duysun, ''Çanakkale geçilmez''.

Topun düştüğü yerde, parçalanmakta siper,
O patlama şiddetli ,dağ'lır tahkimat ,miğfer.

Göz gözü görmez olur, toz dumana karışır.
Cennete gitmek için, Koçyiğitler yarışır.

Helallik alındı da, uğurladı anası.
Daha can Mehmed'imin, kurumamış kınası.

Her taraf bir cehennem, kol, kafa ,kemik ,bacak.
Türkün şanlı gücünü ,bütün dünya duyacak.

Bir yudum su içerek, deri matarasından.
Kelime-i şah'detle, geçti anadan yardan

''Hücum!!!!'' dedi komutan, hoşaf kaldı tasında.
Aslan kesildi birden, lakin on beş yaşında.

Akın akın dört yandan, dövülürken mevziler.
Kimi yara sarmakta, kimi şehit, gaziler.

Destanı anlatmaya ,yetmez kelime beyit.
''Ya Allah''la gemiyi, yerle bir eden Seyit.

Soktu süngüyü işte, düşmanın kem gözüne.
Yahya çavuş şehitti, gurur duydu Ezine.

Beş noktadan sarılan ,o masum Gelibolu.
Aslanlar dağı yarmış, kesmişlerdi tüm yolu,

Düşman bakmadan daha, kuvvetine boyuna .
Arıburnu kuzeyden, geçti Suvla koyuna.

Her kesimden gelipte, cenk eden o neferler.
''imanı kemale de , ermiş olgun beşerler''.

Ölüm emrini verdi, o yüce başkomutan
''Buyrulmuştu ya işte '' vatan sevg'si imandan''.

Evden barktan vazgeçip, ederek terk diyarı
Kadın, çocuk, dul, yetim, genci ve ihtiyarı,

Barut kokusu değil, kokuyor gonca güller.
Top tüfek mermi sesi, sanki şakır bülbüller.

Her nefer koşup gider ,düşmanla boğuşmaya.
Her nefer hazır sanki, muhteşem kavuşmaya.

''Allahu ekber!!!'' sesi, yırtıyor dağı taşı
Bir an önce cennetle ,buluşmak tek telaşı.

Diyarbakır kayseri , trabzon memleketi.
Gülüş ile son bulur, en değerli nefesi.

Gözleri ışıl ışıl, yüzünde gülümseme
Şehidim hak helal et, bize darılma küsme

Bu dünyayı cennete, çeviren kahramanlar
Kolayca kazanılmaz, vatan denen davalar

Ruhlarınız şa'd olsun, hakkınız hiç ödenmez
Her zaman söylüyoruz ''ÇANAKKALE GEÇİLMEZ''

HASAN TURGUT 18.03.2017