Çanakkale Destanı Şiiri - Erdoğan Savran

Mazimin en derin türkülerinden
Acıklı bir destan öykülerinden
Göğsünü gererek onca silaha
İmanlar şahlandı yüce Allah’a!
Aç susuz milletin yazdığı eser
Bu toplu yüreği söyle kim keser?
Kan ile boyanan hilalli sancak
Kıyamet kopunca inersin ancak
On beşlik yavrular, ana, bacılar
Yıldırmadı milleti mi acılar
Boyundan büyüktü mavzeri erin
Rengi ala döndü kandan her yerin
Kınalar yakıldı körpe civana
Sırtlandı mermiyi seksenlik ana
Kiminin silahı kazma kürekten
Korku geçer mi hiç böyle yürekten
Akmıştı salyası canavarların
Sahibi sanıyordu bu toprakların
Yetmiş iki millet bu kutsal yurdu
Alacağım diye azdı kudurdu.
Her adım bir düşman, her adım pusu
Ecdadın şahadet oldu uykusu
Hepsi de imanlı birer kuldular.
Kurşunlar altında namaz kıldılar.
Bir buğday tanesi öğünleriydi.
Ecele kavuşmak düğünleriydi.
Her karış toprağı kutsayıp kanla
Tek gaye vatanı kurtarmak canla
Yırtıktı çarıklar parmaklar dışta
Vatanın derdiyle yandılar kışta
Binlerce er geldi Anadolu’dan,
Salmadı düşmanı Gelibolu’dan
Mermisi yok idi Mehmetlerimin
Mehmet’im inanmış zaferden emin
Kan ile can ile tabya kurdular.
Düşmana dipçikle süngü vurdular.
Kınalı kuzular mertçe vuruştu
Düşmanın direnci böyle savuştu
Yaradan milleti gamla yoğurdu
Sancılar sonunda vatan doğurdu
Asırlar geçse de sönmez bu ocak
Toprağı açsanız kanları sıcak
Zafer secdesinde alınlarınız
Sizlerden bihaber torunlarınız
Bir an yaslamadın taşlara başı
Yatarken kaybettik bizler savaşı
Haçlılar tepişir türap üstünde
Ne kaldıysa senden harap üstünde
Selamın gönder cennet nefesinden
Milletim uyansın senin sesinden
Fırlasın ruhunuz topraktan çıksın
Batıyı, batılı tekrardan yıksın
Öğretsin Türklüğe kutsal davayı
Kalplere işlesin yüce manayı
Boşa mı çıkacak ahitlerimiz
Gelsin akın akın şehitlerimiz
Ayyıldız sancağı alıp ta ele
Yeniden şahlansın bir Çanakkale!

06.11.2014