Çanakkale Destanı Şiiri - Aysel Çakar

18 Mart 1915'de
Yazıldı bir destan
Dünya tarihinde.

Nice şehitler verdik.
O,mahşer yerinde.
Çanakkale geçilmez,
Bayrak inmez ! diye...

Seve seve koştular,
Bir yürek oldular.
Kimi yaşlı nineler,kimi çocuk yaştalar,
Cepheye mermi taşıdılar.

Nerede ana, baba sevgisi?
Nerede yar, çocuk sevgisi?
Hepsini unuttular,
Yürekten attılar.

Tek bir aşk için,
Seve seve savaştılar.
Vatan,Millet ! dediler,
Uğruna canlar verdiler.
Bu can ,bu bedenden çıkmayınca,
Düşman ayak basamaz dediler...

Kefensiz düştüler toprağa,
ALLAH ALLAH! diyerek
Bir parça toprak için ,
Feda olsun bu can ! diyerek.

O kanlı bayram günü,
Toprak kana doydu.
Boğaz düşmanı boğdu.
Vatanımıza göz koyan,
Düşmana, mezar oldu.

O Şanlı Türk Bayrağı ki,
Uğrunda nice kanlar aktı.
Üstündeki o, al rengini,
Şüheda'dan aldı.

Ey Türk Cumhuriyet'i !
Öyle kolay mı oldu ki; Sana kavuşmak?
Şu aziz toprağımda, bayrağımı dalgalandırmak.
Bil ki;Sen toprağımda,kanlarla sulanmış
goncalarımın ,
Bil ki; Her karışında,yatan Şühedanın,
Bil ki; Çekilen,özlemlerin,
Akıtılan kanlı gözyaşlarının, bir bedelisin.

Onun için senden, vazgeçmez,
Yeryüzünde kalsa da;
Tek bir can, tek bir yürek.
Sana milyonlarca kez can feda
Yaşasın Cumhuriyet !
Yaşasın Hürriyet !

20.12.2013