Çökmüştü yurduma kara bulutlar;
Kirli, vahşî, fakat hak edilmemiş.
Üşüştü Boğaz’a koca zırhlılar;
Pervasız, belli ki hiç yenilmemiş.
Zulüm tütüyordu bacalarından,
Kapladı denizi iğrenç bir duman.
Kara gözlüm bu ayrılık yetişir,
İki gözüm pınar oldu gel gayrı.
Elim değse akan sular tutuşur
İçim dışım yanar oldu gel gayrı.
Ayların sırtında yıllar taşındı,
Devamını Oku
İki gözüm pınar oldu gel gayrı.
Elim değse akan sular tutuşur
İçim dışım yanar oldu gel gayrı.
Ayların sırtında yıllar taşındı,
