Dünya savaşında Ruslar ezildi
İngiliz onlara yardıma geldi
İstanbul’u teslim alırım dedi
Hayali yıkıldı Çanakkale’de
Osmanlı elini kaldıracaktı
Askerler gemiden bakışacaktı
Karada hiç savaş olmayacaktı
Engele takıldı Çanakkale’de
Dünya birleşerek güç oluşturdu
Boğaza gelince gemiler durdu
Millet iradesi korudu yurdu
Bir destan yazıldı Çanakkale’de
On sekiz gemi var tam donanımlı
Düşman askerleri mağrur, bakımlı
Kendisinden emin küstah adımlı
Ayaklar kırıldı Çanakkale’de
Batılılar geldi ihtişamıyla
Anzak, Hintli, zenci katılımıyla
Türkler karşı koydu tam imanıyla
Cepheler açıldı Çanakkale’de
Savaştan çıkmıştı bitkindi ordu
Canını vererek korudu yurdu
Basmasın namahrem ayak diyordu
Hedefe varıldı Çanakkale’de
Dünya güçlerinde zırhlı gemiler
Bizde süngü ile bekleyen erler
Gökten yağmur gibi yağdı mermiler
Deniz, yer kızıldı Çanakkale’de
Atış menziline girmedi onlar
Karada her şeyi etti tarumar
Yaklaşan gemiler batırıldılar
Mermiler sayıldı Çanakkale’de
Yirmi altı mayın kalmıştı elde
Tabyalar vuruldu erler siperde
Tüfek olmasa da süngü var belde
Bir savaş yapıldı Çanakkale’de
Çeyrek tondan fazla ağırlık kalkar
Seyit top içine mermiyi katar
Eller dua için havaya kalkar
Hakka dayanıldı Çanakkale’de
Barut ve şarapnel karanlığında
Savaşın kritik dönüm anında
Top ateşlenip de atıldığında
Zırhlı batırıldı Çanakkale’de
Nusret gemisiyle mayın saçıldı
Yarım dünya battı düşman dağıldı
Gemiler kaçınca ufuk açıldı
Sayfa kapatıldı Çanakkale’de
Seyit onbaşıya verilen kuvvet
Hak yardımıyladır o mukavemet
İmanla var oldu bu asil millet
Ölüme yatıldı Çanakkale’de
Komutan mağrurdur bizleri bilmez
Top ile tüfekle Türk sindirilmez
Öğrendi dedi ki boğaz geçilmez
Karara varıldı Çanakkale’de
Gemiler denizden yol bulamadı
Karayı denedi mümkün olmadı
Saldırmak isteyen canlı kalmadı
Kelle kol saçıldı Çanakkale’de
Ana evladına dedi durma git
Baban gibi sen de yurda ol şehit
Bu millet tümüyle doğuştan yiğit
Düşmanlar dağıldı Çanakkale’de
Kınalı kuzular vatana feda
Yiyecek, silah yok kalmıştık darda
Sıkışıldığı an peygamber orda
Mekândan çıkıldı Çanakkale’de
Soğanlı dere’de Conk bayır’ında
Settül bahir’inde Arıburnu’nda
Anafartalar’da Sulla koyu’nda
Tek tek kapışıldı Çanakkale’de
Askerde yiyecek, giyecek yoktu
Ölüme gidenden düşmanlar korktu
Hastalık yayıldı ölüler koktu
Cesede basıldı Çanakkale’de
Düşmanda konserve, et var yiyemez
Susuz kaldığından temizleyemez
Siperden çıkıp da yol yürüyemez
Pisliğe batıldı Çanakkale’de
Mehmetçik elbise değiştiriyor
Huzura tertemiz varayım diyor
Ölümü kesindir bunu biliyor
Kefene sarıldı Çanakkale’de
Siper kazılıyor tutunmak için
Korunuyor şeref, vatan, bayrak, din
Ölmek varlığıdır Türk milletinin
Taarruz yapıldı Çanakkale’de
On ay ayak bastı namahrem ama
Sıkışarak kaldı kıyılarıma
İlerleyemedi topraklarıma
Dört yandan sarıldı Çanakkale’de
Mart ayında mağrur dik gelen başlar
Yazın sıcağında korkuyu yaşar
Güz geldiği zaman yağınca karlar
Toprak kurtarıldı Çanakkale’de
Mal oldu iki yüz elli bin cana
Düşmanı sokmadı güzel yurduna
Hepsini düşürdü Anzak koyuna
Üst üste yığıldı Çanakkale’de
Doksan sene önce dedelerimiz
Aynı topraklarda bugün varız biz
Onları minnetle yad etmekteyiz
Yine toplanıldı Çanakkale’de
Düşman giremedi yine giremez
Gaflet ve dalalet hüküm süremez
Niğmetullah korkma zarar veremez
O ruh anlaşıldı Çanakkale’de
Niğmetullah UÇAR
Antalya
18.03.2005
Kayıt Tarihi : 21.3.2007 16:41:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)