Çanakkale de altı gün görevli kaldım ve şairler toplantısı için İzmir’e giderken güzergah üzerinde ki zafer anıtlarını görünce; bu şiiri kaleme aldım.
Gelibolu adasında / Allahın Aslanları
Yazacaklar burada / Çanakkale destanı
Kalemler insan ise / mürekkebi Türk kanı
Komutana söz verdim/ savaş başladığında
Gece gündüz demeyip/ vuracağım düşmana
Ekmek diye mermiyi/ veriyorlar ağzıma
Cennete gideceğim/ sakın ağlama Ana
Başıma yağan ateş/ yüreğimdekinden az
Yedi düvel gelse de/ beni boğazlayamaz
Top-tüfeğe güvenen/ iman hesabı yapmaz
Çanakkale’ye gelenler/ bir daha ayrılamaz!
Top tüfek kullanmadan/ saldırdık biz düşmana
Siperleri çevirdik/ biz hallaç pamuğuna
Gafil düşman şaşırdı/ Türk’ün kahramanlığına
Tarihe bakmayanlar/ tokat yer suratına
Gökten yağmurlar gibi/ yağıyordu bombalar
Bu vatanın uğruna/ ölüyordu Aslanlar
Bayrağımın rengine/ boyanıyor topraklar
Ben ölsem de siperde/ bu kan düşmanı boğar
Ana kuzusu diye/ boğazıma daldılar!
Birkaç günün içinde/ bizi avlayacaklar
Biz Aslan yavrusuyuz/ bunu geç anladılar
Anadolu Analar/ hep Aslan doğruyorlar
Cengaverlik, cesaret/ kanında var her Türk’ün
Vatan-Bayrak-Özgürlük/ değişmeyecek bir bütün
Çanakkale’ye gelen/ şu ucubelere bakın
Hak hakkın yanındadır/ bu Milleti tanıyın!
Çanakkale, 27 Nisan 2004
Bekir GedikoğluKayıt Tarihi : 27.4.2004 15:31:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
organ ve kan bağışı destek grubu kurucu üyesi
TÜM YORUMLAR (14)