Çanakkale Destanı! .. Şiiri - İrfan Gökd ...

Tarih, 18 mart 1915, bir ilkbahar başları,
Tarihim de bir destan Çanakkale savaşları! ..

Dayanmışlar boğaza itilaf kuvvetleri,
Türk'ü Dünya yüzünden silmek miş niyetleri.

Haince dönmüş gözler,ebedi Türk yurduna,
Patlamaya başlamış, toplar ardı ardına.

Gemiler ağır topla döverken mevzileri,
Siper olmuş Mehmetçik, bırakmamış ileri.

Demişler 'bu topraklar düşmana yar olamaz,
Bizler bugün ölmez sek, bu millet var olamaz'

Altın harflerle yazar, tarihim bu erleri,
Çoğu şehit-gazi olmuş, kalbimizde yerleri.

Tarih sayfalarına, yazılan kanla, canla,
Yaşıyorum savaşı, o günki heyecanla.

Ufukları parçalıyor,patlayan top sesleri,
Rüzgar, tarih okuyor tutunca nefesleri.

Gökten kaybolmuş güneş,heryer toz-duman,sisli,
Düşman sayıca üstün, silahça birkaç misli.

Mehmetçik o gün başka,kükremiş arslan gibi,
Her biri sanki Fatih, Yavuz, Alparslan gibi.

Üç-beş asker bir siperi savunur kahramanca,
Düşman şaşkın,bu ne kudret,bir ordu yapar anca! ..

Topa mermi sürer Seyit, ikiyüz kiloyu aşkın,
Nasıl yapar tek başına, duyanlar hala şaşkın.

Nişan alıp, bir zırhlıyı gömerken taaa... derine! ..
Son anda yön veriyor savaşın kaderine.

Karadan çıkmak ister düşman Gelibolu'ya,
Yağmurdan kaçıyor ken, tutuluyor doluya.

Ne taktik, akıl-mantık, ermiyor bu savaşa,
Destanlar yazdırıyor Mustafa Kemal Paşa! ..

Korkak sürüsü gibi, kaçıyor kahpe düşman,
Ağır kayıp veriyor, geldiğine bin pişman.

Derim ki; Ahmak düşman, tekrar etme hatanı! ..
Yok edemez beni kimse, alamaz bu vatanı! ..

Bir zaferden öbürüne koşardı atım benim,
Kahramanlık türküm dür, savaş sanatım benim.

Kaplamıştır tarihi, bütün Dünya'yı, ünüm,
Çalgımdı kılıç sesi, cenk se benim düğünüm.

Bizim için, vatandan değerli değildir can,
Hala yüreğimizde, aynı coşku heyecan.

İrfani der; Aziz vatan, ecdadımın hatırası,
Gerekirse uğrunda bizde ölmek sırası.