Çanakkale De Seyit.. Şiiri - Zeynep Özcan2

Soğuk bir mart sabahı Çanakkale de
Cepheler ana baba günü, Şehitler beşer onar düşmekte
Yaşlısı genci, çoluğu çocuğu siperde> Vatan elden gidecekse canlar ne kıymette..
Seddülbahir; Conkbayırı Anafartalar,
Destanlar yazdı Ahmetler,Mehmetler mustafa lar
Taş üstünde taş varmıydı ki; her yan zulüm,her yan ölüm
Yağmur değildi sağnak sağnak gökten inen, mermiydi o gün Nusret gemisi gece karanlığında nazlı nazlı süzülüyor
Gömmek için düşmanı suya, mayınlar döşüyor,
Ufuklar karanlık,düşman yaklaştıkça yaklaşıyor
Nihayet gün doğarken armada düşman gemisi sulara gark oluyor Allah u Ekber ne büyüksün ya Mennan
Koca gemiyi alt üst etti Mehmet imdeki iman..
Topraklar barut,topraklar mayındı, topraklar kan
Mehmet imin kolu bacağı ayağıydı havalarda uçuşan...
Mehmet oğlu Seyit ey Şanlı yüce Türk
Tabyasında bütün askerler olmuş teker teker şehit.
Dağ gibi gemi ocean yaklaşırken hızla kıyılara,
Teslim etti Seyidim İman dolu yüreğini Allah a
Allah u Ekber deyip kalktı 215 kiloluk top mermisinin yanına
Açtı ellerini kaldırdı Hakka;
'Yarab dedi yardım senden bu kuluna,
bir kuvvet verde mermiyi süreyim topun ağzına
Yoksa viran olacak vatanım biçare kılma bunca şehit hatırına' Gözyaşları akarken koca Seyitten sicim sicim
Ya Allah Bismillah dedi mermiyi omuzlarken bir çırpıda yükleniverdi onlarca kiloluk mermiyi
Yaklaşmaktayken hızla ocean düşman gemisi
Sürdü topun ağzına son bi gayret
Doğrulttu namluyu düşmana aldı da nişan
Ateşledi de gömüldü denize koskoca ocean
Şükür etti mevla ya koca Seyit
kan akıttı gözünden adeta
Dedi ki; kurban olurum Yarab hamd şükür elbet sana
Mahcup etmedin Seyit kulunu da,
galip kıldın düşmana
Bakıverdi de tabyasına kimseler yok ayakta
Teslim etmişler yiğitler canlarını Mevla ya
Doldu da tastı gözleri sel gibi bakarken,
kanlar içinde Mehmet lere
Dedi ki ölmediniz siz şehitsiniz ant olsun Vatanıma
Şehit ki ne şehit yeter mi kalemler destanını yazmaya
Haşa korkarım Haktan ölü diyemem ben sana..