Domaniç yaylalarından, Ertuğrul’dan selam geldi,
Samyeliyle Kudüs’ten, Selahaddin’den dua geldi,
Korku bilmeyen yüreklere Atamdan emir geldi,
Şehadet şerbetini aşkla içiverdin Mehmedim.
Anadolu’dan gelindi, Çanakkale’de duruldu,
Kasırgalara duvar, denizlere zincir vuruldu,
Alemlerin Efendisi Gelibolu’ya kuruldu,
Kara toprağı kefen diye giyiverdin Mehmedim.
Allah’a kurban olan Kınalı Kuzular burada,
Öyle bir nesildir ki onlar, Onbeşliler burada,
Bedelini ödeyen Mehmet Muzafferler burada,
Hiç ardına dönüp bakmadan gidiverdin Mehmedim.
Yahya Çavuşum, bir avuç erinle alınmaz kıldın,
Seyit Onbaşım, boğazı düşmana geçilmez kıldın,
Erim, alnından vuruldun, canınla verilmez kıldın,
Necip milletimi yenilmez kılıverdin Mehmedim.
Özgürlüğe aşık olan milletime, murat oldun,
Düşmanlarının karşısında, çekilen pusat oldun,
Altın sarısı bir başaktın, biçildin, hasat oldun,
Cennete tez varılan Sırat, oluverdin Mehmedim.
Onaltı devlet, dokuz tuğ anlamını bulur sende,
Onur, şan, şeref ne demektir? Anlamı yine sende,
Her bir neferin yarım kalmış hikayesi var sende,
Mukaddes emanete sahip çıkıverdin Mehmedim.
Kar beyaza çalan bulutlar, inceden ağlar şimdi,
Kan kızıla çalan topraklar, içinden kanar şimdi,
Masmaviye çalan denizler, derinden kaynar şimdi,
O gül bahçesine gönülden giriverdin Mehmedim.
Tarihler seni yazar, zaman ve mekan seni arar,
Şafaklar söker, toprağında kan çiçekleri açar,
Torunlar Hakk’ın doksandokuz adıyla seni anar,
Hak şahit! Ölmeden mezara giriverdin Mehmedim.
Gökyüzünde dalgalanan ay yıldızımız ak oldu,
Mehmedin mübarek kanı ile boyandı, al oldu,
Cepheden geriye dönmedi, bayrağına can oldu,
Elliyedinci Alay’a şan, oluverdin Mehmedim.
Yağmur yüklü bulutlar, başında taç diye bulunur,
Tarihe kazınmış hatıran, gönüllere dokunur,
Bugün minik yüreklerden ruhuna Kur’an okunur,
Üstünde Güneş fener oldu, yakıverdin Mehmedim.
Ağıdı destan, anlatması ise efsane olur,
Yazması şiir, okunan kelam ise dua olur,
Toprağın kara bağrına düşen kan damlası olur,
Koca Cihanda bir Abide oluverdin Mehmedim.
Kalplere sığmazsın, kelimeler kifayetsiz kaldı,
Fermanlar sende, cenkler sende, şehadet sende kaldı,
Vatanın, Milletin, Devletin bizlere miras kaldı,
Torununa cennetten kucak açıverdin Mehmedim.
Çift başlı kartal göklerde yeniden süzülüverdi,
Düşmanın ordusu Çanakkale’den sökülüverdi,
Anaların gözyaşı secdedeyken dökülüverdi,
Şu Çanakkale’de ölümsüz oluverdin Mehmedim.
Kayıt Tarihi : 12.3.2015 00:02:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Hakan Anıl](https://www.antoloji.com/i/siir/2015/03/12/canakkale-de-mehmedim.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!