ÇANAKKALEDE KALKAN EL, MUSTAFA KEMAL...
1915’te, Mart’ın on sekizinde
Koca Türklüğün gücü, sergilendi aleme
Çanakkale Boğazı bir mahşeri beşerdi
Bir el kalkmıştı göğe, “Geçilmez Çanakkale! ”
Açıldı gök perdesi, ölüm giyindi yerler
Toprak doymadı kana, al kuşandı şehitler
Omuz omuza Mehmet, sevinç naralarıyla
Vatan’ları uğruna, ölüme yürüdüler
Bugün destan yazdıran o koca yüce yürek
Askerlerini salıp, “Uğrunda öl” diyerek
Vatan’a kastedenin çökerek boğazına!
Gelibolu’dan döküp, denize kürek kürek
Yurdunun üzerine, örtüp kanatlarını
Sorgulayıp dünyanın aymaz dimağlarını
Bildirerek Türklüğün gücünü, vicdanını
Tüm Dünyaya öğretti, hakiki insanlığı
Sorun hele bir acep, ne işleri var idi?
Yurdumun toprağına, yurdundan kalkıp geldi?
Geldikleri gibi de, gittiler hem geriye
Bıraktığı şehidi, evlat olarak bildi
Kor alev sihri ile seyrediyor boğazı
Bugün hâlâ burada o keskin mavi gözler
Sanki her an nöbette, duyulur sesi bazı
Hala Vatan üstünde, Vatan diriltmiş eller
18.Mart.2006, Öznur KARAYUMAK
"GÜNLERDEN VUSLAT" Şiir kitabından
Biri Çanakkale Kara ve Deniz Muharebelerinin, diğeri Kurtuluş Savaşımızın askeri Sevgili Dedelerimin anısına rahmet ve hürmetle...
.............................................................................................................
'YİNE DE BİR ŞEY YAPTIM DİYEMEM HATIRANA...'
.............................................................................................................
Kayıt Tarihi : 18.3.2006 09:48:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Güneşin tez doğmasını istemekti suçları...
Bıyıkları terlememiş, genç irisi şehitler;
Türk Soyunun yedi gökte parıldayan burçları...
Mayaları Oğuz Atam, Dedem Korkut mayası,
Son Peygamber duasıyla Harçları...
...................................................
(N.Yıldırım Gençosmanoğlu)
Kuvva-i Milliye'den selamlar
sevgilerimle
selcen
TÜM YORUMLAR (6)