Çanakkale'de Al Yazmalıdır Ölüm

Şerden gebe bir şafak vakti bu ufkun hemen önü,
Biliyorum,uzanacak namusuma utanmadan,
Bir bilse alnından öpecek al yazmalı ölümü,
Her an yağabilir bedenimi bulutlar semadan,
Eğer dikilirse,ay yıldızıma doymayan gözü.

Çanakkale’mden yeltenecek bağrıma saplanmaya,
Bu şafak bir kıyamet provası yapacak namert,
Katılacak birazdan al yazmalının allığına,
Kaçamaz,olacak kanımdan bir ırmakta bir ölü,
Bilse ah,alnından öpecek al yazmalı ölümü.

Günahtasın vazgeç,Çanakkale’mde ölmek ne cüret,
Çok şefkatlidir süngüm,şehitleşeceğiz bu şafak,
Rahattır Çanakkale’min bağrı,şafağa az,sabret
Her saplayışında süngünü,asil kanım yakacak,
Bir bilsen ah,şu varlığın çaresizce allaşacak.

Yavaşça ağarır gün,ezan vakti şahlanır iman,
Sarar Çanakkale’min bağrını şehitten bir örtü,
Neden uzanıyorsun namusuma hiç utanmadan,
Bak boğuluyorsun kanımda,bastırdıkça süngünü,
Sakin,alnından öpüyorsun al yazmalı ölümü…

İSMAİL TAŞDAN