Çanakkale'de Şiiri - Gülcan Şahin

ÇANAKKALE 'DE

Dur yolcu, dinle beni, n'oldu Çanakkale'de? 

Yedi düvel bir oldu vatan toprağı için

Bilsen ne onbeşliler soldu Çanakkale'de

Düşürmedi bayrağı, düştü bayrağı için

Ekmeği yok, aşı yok kısıtlıydı cephane

İmanın gücü ile kalktı yerinden yiğit

Seve seve can verdi, evlat verdi her hane

Koştular cephelere biri birinden yiğit

Dört bir yandan geldiler denizden ve karadan

Her komutan cephede farklı bir destan yazdı

Şehadete koşanı mahçup etmez yaradan

O düşman kuyusunu kendi eliyle kazdı

Son mermisi kalmıştı kırpmadı gözlerini

Allah deyip kaldırdı mermiyi Koca Seyit

Beli büküldü ama kırmadı dizlerini

Ya vatan gidecekti, ya olacaktı şehit

Bu sevda bir başkadır ana, bacı, yâr değil

Beden gider, baş gider,can gider pare pare

Gönlümün tek hakimi bayrağa verdim meyil

Öyle bir millet ki bu yumruk olmuş yekpare. 

Kadın, erkek, genç yaşlı haçlı ile savaştı

Ölümden korkmak ne ki, ölümü korkutarak

Türk'ün bu zaferine şu koca cihan şaştı

Türk'ü Laz'ı Çerkez'i hepsi bir saf tutarak

 GÜLCAN ŞAHİN

       (çapraz şiir)