Daha on beş yaşındaydı Mehmet'imin her biri,
Top yekün ant vererek kınaladılar avuç içlerini.
Akşam kızıllığını bir daha görmemeye ahitleştiler,
Çanakkale'nin kâlbi biziz diye çığrışarak
Yükselerek gökyüzüne fezayı dolaştılar.
O gün saf saf olup nefer nefer ilerledi yüzlercesi,
Kenetlediler al kınalı ellerini göğüslerinde birleştiler.
Perçinlediler sinelerinde vatan,millet,ulus,
Ay yıldızlı bayrağın tükenmeyen sevgisini,
Çanakkale geçilmez asla
Çanakkale geçilmez sesleriyle ilerleyerek,
Hep bir ağızdan bağırarak seslenerek:
Tekbir!
Allahu Ekber!
Allahu Ekber!
Allahu Ekber nidalarıyla
Korku saldılar düşman mevzilerine.
Çanakkale'den kimseyi geçirmediler,
Daha on beş yaşındaydılar o gün hep öyle kaldılar,
Venharım Ya Rabb al ikramımı sundum sana,
Adağım canımdır vatana diyerek ünlediler!
Düştüler toprağa pak yüzleriyle can teslim ettiler. Onlar geriye dönmediler
Çünkü canları Hakk'a adaktı ..
Verdikleri ahdi tutup tuttuşturdular
Yakarak bağırlarında,
Atalarım o gün Çanakkale'de
Kınalı avuç ayaları,sevdalı imanlarıyla
Ölümsüz bir destan yazdılar nesillerine,
Gülümseyerek bizlere
Yürüdüler şehitlik makamına...
Kayıt Tarihi : 18.3.2023 17:14:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Tebriklerimle
TÜM YORUMLAR (1)