Çanakkale, var oluşun, yok oluşun adı…
Yiğitçe kırıldı haçlının kolu, kanadı.
Çelikten kala gibi dimdik durdu Mehmetçik,
Kahramanca düşmanı, bir bir vurdu Mehmetçik…
“Vatan” dedi; “bayrak” dedi, yürüdü cepheye,
yol kenarındaki
yağmur mazgallarını
kumbara sanıp
harçlığımı atardım
bu yüzden en çok
denizden alacaklıyım.
Devamını Oku
yağmur mazgallarını
kumbara sanıp
harçlığımı atardım
bu yüzden en çok
denizden alacaklıyım.




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta