ÇaNaKKaLE BiR BaŞKa Şiiri - Yorumlar

Ruhları şad olsun üstadım böylesi önemli bir günü yad etirip şiir yazdığınızdan dolayı sizleri kutlarım.Saygılarımla

Çanakkale savaşının arşivlerinin tam olarak açılıp, milletimize bütün çarpıcı gerçekleriyle öğretilmesi gerekiyor. Efsanelerden ayrılıp, tüm çıplaklığı ile ve gerçek kahramanları ile... Kutlarım...

Ey düşman bilmez misin bu evlatlar kandan dönmüş çamura canını düşünmez
Ey düşman bilmez misin bu evlatlar kandan dönmüş sulara canını düşünmez
Ey düşman bilmez misin bu evlatlar ruhtan
dönmüş vatana canını düşünmez
Ruzgarları getirene bak hele HAMZA kokusu sırlarla tatlı can nedir ki onu koklayan şehitler vermez mi canlarını bu vatana
şaklayan mermiler şehidin yağmurudur gürleyen ecel sesleri onun şarkısıdır.
titretir düşman cemdeklerini mezar eder daha kazılmamış çukurlara.
Hocam damarımdan vurdun 18 martı yüreğimden fışkırttın, Yüce HAK senden razı olsun yüreğine sağlık saygı ve sevgilerimle.

Elbette bir başkadır Çanakkale değerli hocam.Tut nefesini biraz. Sessiz ol.Şehitlerin fısıltılarını duyabilirsin...Kutlarım bu güzel şiirinizi yürekten. Tam puanla listemde. Saygıyla...Ben de bir başka Çanakkale şiirimle eşlik etmet istedim değerli sayfanıza.2007 de 18 maert Şehitlerimizi anma törenlerinde okumuştum bu şiirimi...
Naime ÖZEREN
*****GELİBOLU yollarında

Yaman olur Gelibolu sırtlarında ayaz.
Rüzgar fırtınaya döner birden, göz gözü görmez.
Katırlar yüklenir cephanelerle,
Gece yol alınır yağmur, kar denmez.
İnatçı katırları kadınlar çeker,
Ayakları yarı çıplak, sırtları ince.
O kadınlar ürperirler derinden,
Soğuktan mı, acıdan mı bilinmez…

Issız gecede kurbağa sesleri
Bastırır kadınların yürek sesini,
Gruptaki Hilal-i Ahmer hemşireleri
Ulaşır birazdan Sargı Yeri’ne.

Bir su başında kısa bir mola;
Bedenler yorgun, yok başka çare.
Bir kadın sesi böler geceyi hafif ve ince,
Ardından bir bebek sesi…gelir en güzel müjde.
Gelibolu yollarında doğmuştur vatanın en genç eri,
Adını ne koydular kimse bilmedi.
Sarıldı bir çaputa bebek orada,
Yalvardılar, yakardılar yok fayda.
Ne söylense bir türlü olmadı ikna,
Dönmedi geriye loğusa ana.

İşte o analar;
Koklamaya kıyamadıkları gonca gülleri,
Babalar, yetiştirdikleri Koçyiğitleri,
Bile bile gönderdiler ölüme,
Ardından ağlamadılar bile…

Anafartalar’da, Arıburnu’nda, Conkbayırı’nda,
Çocuklar vardı askerlerin arasında.
Çaputtan topları kalmıştı sokakta,
Defterleri, kalemleri, atlasları sınıfta.
Kimi Balıkesir, kimi Galatasaray Liseli,
Kimi de tıbbiyeli,
Okullar o yıllarda hiç mezun veremedi.

Ağızlarında annelerinin sütü kokardı,
Adı neydi, nereliydi bilmek neye yarardı.
Çok masum, çok genç ve deneyimsizdiler.
“Vatan için canımız feda” dediler,
Umutlarını hiç yitirmediler,
Kimi bir aileye, kimi sevgiye,
Kimi de bir sevgiliye hasret
Papatyaların, gelinciklerin üzerine düştüler.

Körpeydi cesetleri,
Savaşırken devleşen ince bedenleri
Dalından yeni koparılmış güller gibiydiler.
Yüzlerinde mutlu bir gülümseme,
Sanki savaşı kazanacağımızı önceden bildiler.
Öyle güzeldi ki gittikleri yerler;
Bir daha geri dönmeyi asla düşünmediler…

Ruhunuz şad olsun,
Ey, çocukken toprağa düşüp orada büyüyenler…
Ağlamak istiyorum, ağlayamıyorum,
Anlatmak istiyorum, anlatamıyorum,
Sizi anlatmaya yetmeyen kalemimi kırmak istiyorum.
Yalnız şu bir acı gerçek ki:
“Vatanın bağrına düşman dayamış hançerini”
Kan akıtıp, can verip vatanlaştırdığınız bu yerler
SATILIYOR PARSEL PARSEL! ...
Duyup ta bunları kahrolmayın orada siz aziz şehitler.
Öyle bir Türk Gençliği yetişiyor ki;
Eğer,” UĞRUNA ÖLÜNECEK VATAN KALIRSA”
İnanın,ardınızdan seve seve gelecekler…

Naime Özeren

Duyarlı yuregınıze saglık cok guzel efendım kutlarım selam ve saygılarımı sunarım

selami